( 1 ) سيستانى : يا روزهء كفّاره دارد . . ( 2 ) اراكى : گر چه احتياط مستحبّ است كه اوّل روزهء واجبى را كه براى آن اجير شده است به جا آورد . . ( 3 ) سيستانى : كسى كه روزهء قضاى ماه رمضان دارد . . ( 4 ) فاضل : كسى كه روزهء قضا دارد ، نمىتواند روزهء مستحبّى بگيرد و اگر روزهء واجب ديگرى دارد ، بنا بر احتياط واجب نمىتواند روزهء مستحبّى بگيرد . .
بهجت : كسى كه روزهء قضا دارد ، نمىتواند روزهء مستحبى بگيرد . [ پايان مسأله ] ( 5 ) سيستانى : به روزهء قضا برگرداند . . ( 6 ) گلپايگانى ، صافى : بلكه اگر بعد از مغرب يادش بيايد ، معلوم نيست روزه‌اش صحيح باشد .
سيستانى : بنا بر احتياط باطل است . . ( 7 ) خوئى ، اراكى ، سيستانى ، فاضل ، تبريزى : بقيه مسأله ذكر نشده .
زنجانى : مسأله كسى كه براى به جا آوردن روزهء ميتى اجير شده ، اگر وقت آن وسعت داشته باشد مىتواند روزهء مستحبى بگيرد و در صورتى كه وقت ، تنگ باشد اگر روزهء مستحبى بگيرد گناه كار است ، ولى روزهء او صحيح مىباشد و كسى كه روزهء قضاى ماه رمضان ، يا بنا بر احتياط روزهء واجب ديگرى غير ماه رمضان دارد ، نمىتواند روزهء مستحبى بگيرد ، مگر اين كه به جهتى نتواند روزهء واجب بگيرد ولى بتواند روزهء مستحبى بگيرد ، مثلًا اگر در سفر باشد و نذر كرده باشد كه در آن سفر روزهء مستحبى بگيرد ، روزه‌اش صحيح است و در جائى كه نمىتواند روزهء مستحبى بگيرد چنانچه فراموش كند و روزهء مستحبى بگيرد و در اثناء روز متوجه شود ، روزهء مستحبى او باطل است و حكم كسى را دارد كه هنوز نيت روزه نكرده است و در برخى موارد مىتواند نيت خود را به روزهء واجب برگرداند به تفصيلى كه در مسأله [ 1564 و ( 1565 ) ] خواهد آمد و در هر حال اگر بعد از مغرب يادش بيايد ، روزهء مستحبى او صحيح است .
مكارم : مسأله كسى كه براى روزهء شخص مُرده‌اى اجير شده ، مىتواند روزهء مستحبّى براى خودش بگيرد . كسى كه روزه قضاى ماه رمضان يا روزهء واجب ديگرى بر ذمّه دارد جايز نيست روزه مستحبّى بگيرد و اگر فراموش كند و روزهء مستحبى بگيرد چنانچه قبل از ظهر يادش بيايد مىتواند نيت خود را به روزه واجب برگرداند ولى اگر بعد از ظهر يادش بيايد روزه او باطل است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1564 اگر غير از روزهء ماه رمضان روزهء معيّن ديگرى بر انسان واجب باشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1564 اگر غير از روزهء ماه رمضان روزهء معيّن ديگرى بر انسان واجب باشد مثلًا نذر كرده باشد كه روز معينى را روزه بگيرد ، چنانچه عمداً تا اذان صبح نيت نكند ، روزه‌اش باطل است ( 1 ) ، و اگر نداند كه روزهء آن روز بر او واجب است يا فراموش كند و پيش از ظهر يادش بيايد چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند ، انجام نداده باشد و نيت كند ( 2 ) روزهء او صحيح ( 3 ) و گر نه باطل مىباشد . اين مسأله در رسالهء آيات عظام : فاضل و بهجت نيست ( 1 ) مكارم : ولى اگر يادش برود و پيش از ظهر يادش بيايد ، مىتواند نيّت كند .

886