بهجت : اگر خود به خود يا با پختن جوش بيايند ، پاك بودن و خوردن آن محلّ اشكال است .
اراكى : مسأله خرما و آب آن اگر جوش بيايد پاك و خوردن آن حلال است . و امّا كشمش و آب آن ، حكم انگور و آب آن را دارد .
مكارم : مسأله هر گاه خرما و مويز و كشمش را در غذا بريزند و بجوشد خوردن آن اشكال ندارد .
< فهرس الموضوعات > 10 فقّاع < / فهرس الموضوعات > 10 فقّاع < صفحة فارغة > [ مسأله 115 فقّاع از جو گرفته مىشود ] < / صفحة فارغة > مسأله 115 فقّاع كه از جو گرفته مىشود ( 1 ) و به آن آبجو مىگويند نجس است ( 2 ) ، ولى آبى كه ( 3 ) به دستور طبيب از جو مىگيرند و به آن " ماء الشّعير " مىگويند پاك مىباشد . ( 1 ) بهجت : فقاع كه غالباً از جو گرفته مىشود . . ( 2 ) بهجت : نجس و خوردن آن حرام است . . ( 3 ) خوئى ، تبريزى : غير فقاع مانند آبى كه . .
سيستانى : مسأله فقّاع كه غالباً از جو گرفته مىشود و موجب درجهء خفيفى از مستى است ، حرام است و بنا بر احتياط واجب نجس است . و امّا آب جوى كه موجب هيچ گونه مستى نيست ، پاك و حلال مىباشد .
مكارم : مسأله مشروب الكلى كه از جو گرفته مىشود و به آن " آبجو " مىگويند حرام و از جهت نجاست مانند شراب است ، ولى آبى كه براى خواصّ طبّى از جو مىگيرند و به آن " ماء الشّعير " مىگويند و ابداً مسكر نيست ، پاك و حلال است .
مسأله اختصاصى مكارم : مسأله 129 مخمّر آبجو كه به آن " لوردوبير " نيز مىگويند و به صورت گردى است كه مصرف طبّى دارد نه مسكر است و نه مايع ، پاك و حلال است .
< فهرس الموضوعات > عرق جُنُب از حرام < / فهرس الموضوعات > عرق جُنُب از حرام < صفحة فارغة > [ مسأله 116 عرق جنب از حرام ، نجس نيست ] < / صفحة فارغة > مسأله 116 عرق جنب از حرام ، نجس نيست ، ولى احتياط واجب آن است كه با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده ، نماز نخوانند . اراكى : مسأله عرق جنب از حرام گر چه نجس بودن آن ، محلّ اشكال است ولى با بدن يا لباسى كه به آن ، آلوده شده نمىتوان نماز خواند .
خوئى : مسأله عرق جنب از حرام پاك است و بنا بر احتياط مستحبّ نماز با آن نخوانند و نزديكى با زن در حال حيض ، حكم جنابت از حرام را دارد .
گلپايگانى ، صافى : مسأله عرق جنب از حرام پاك است چه در حال جماع بيرون آيد يا بعد از آن ، از مرد باشد يا از زن ، از زنا باشد يا از لواط يا از وطى و نزديكى كردن با حيوانات يا استمناء ؛ ( و استمناء آن است كه انسان با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد ) لكن بنا بر احتياط واجب با بدن يا لباسى كه آلوده به آن است ، نمىشود نماز خواند .

82