( 1 ) اراكى : به مزارع و باغات آنجا برود به مقدارى كه رفتن به آنجا منافى با صدق اقامت در بلد نباشد ، يعنى عرفاً بگويند در يك محلّ مىماند ، بايد در تمام ده روز نماز را تمام بخواند . و همچنين اگر بخواهد به خارج از محدودهء ترخّص تا كمتر از چهار فرسخ برود و زود برگردد ، به طورى كه عرفاً نگويند در يك محلّ نمىماند مثل اين كه بخواهد همان روز برگردد بايد نماز را تمام بخواند .
خوئى ، تبريزى : به اطراف آنجا كه به قدر حدّ ترخص يا بيشتر دور باشد برود اگر مدت رفتن و آمدنش مثلًا به اندازهء يك يا دو ساعت است كه در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد ، نماز را تمام بخواند و اگر مدت از اين بيشتر باشد احتياطاً بين شكسته و تمام جمع نمايد ، و اگر تمام يا بيشتر روز باشد نمازش شكسته است .
سيستانى : به اطراف آنجا كه عرفاً جايى ديگر به حساب مىآيد و فاصله آن از چهار فرسخ كمتر است برود ، اگر مدّت رفتن و آمدنش به اندازه‌اى باشد كه در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد ، نماز را تمام بخواند و چنانچه منافات داشته باشد نماز را شكسته به جا آورد . مثلًا اگر از اوّل قصد داشته باشد كه تمام يك روز يا تمام يك شب از آنجا خارج شود با قصد اقامت منافات دارد و بايد نماز را شكسته به جا آورد ولى چنانچه قصدش اين باشد كه مثلًا در نصف روز خارج شده و سپس برگردد ، هر چند برگشتنش بعد از رسيدن شب باشد ، بايد نماز را تمام به جا آورد ؛ مگر در صورتى كه اين طور خارج شدن او به مقدارى تكرار شود كه عرفاً بگويند در دو جا يا بيشتر اقامت دارد .
نورى : به اطراف آنجا از قبيل مزارع و باغستانهايى كه از توابع آن محل محسوب مىشود هر چند خارج از حد ترخص آنجا باشد برود ، بايد در همهء ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از توابع آنجا نباشد بايد در تمام ده روز نماز را شكسته بخواند ولى چنانچه بخواهد در تمام ده روز فقط يك ساعت يا دو ساعت برود و برگردد در همهء ده روز بايد نمازش را تمام بخواند . ( 2 ) فاضل : از توابع آن باشد مانند باغهاى اطراف شهر بايد در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از توابع آن نباشد و كمتر از مسافت شرعى باشد چنانچه بخواهد يك ساعت يا دو ساعت و لو در همهء ده روز برود و برگردد ، بايد نماز را تمام بخواند و اگر بيشتر از اين باشد مانند اين كه بخواهد بيشتر روز را به آنجا برود و شب را به اين محل برگردد احتياط واجب اين است كه بين نماز شكسته و تمام جمع كند و در ماه رمضان احتياطاً روزه بگيرد و بعداً قضا كند .
مكارم : به اندازه‌اى دور نيست كه جزءِ مسافرت محسوب شود ، بايد نماز را تمام بخواند ، امّا اگر طورى است كه جزءِ مسافرت محسوب مىشود بايد تمام ده روز را شكسته بخواند .
بهجت : از مقدار ترخّص دور تر نباشد ، بايد در همهء ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از مقدار ترخّص دور تر باشد ولى كمتر از مقدار مسافت يعنى چهار فرسخ شرعى باشد ، چنانچه قسمت عمدهء روز را در محلّ اقامت باشد كافى است و نمازش تمام است و عرفاً صدق اقامت ده روز در آنجا مىكند .
گلپايگانى ، صافى : مسأله مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، بايد از اوّل ، قصدِ ماندن ده روز در آن محلّ يا توابع آن مانند باغها و بساتين را داشته باشد و اگر از اوّل قصد بيرون رفتن از آن محلّ و توابع آن را داشته باشد ، هر چند به حدّ ترخّص نرسد بايد شكسته بخواند .

719