زنجانى : مسأله مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند اگر از اول قصد داشته باشد در بين ده روز از آن محل و اطراف آن كه عرفاً جزء محل به حساب مىآيد ؛ مانند باغات اطراف شهر ، خارج شود ، چنانچه خوابگاهش در اين محل باشد كافى است و لازم نيست تصميم داشته باشد در روز يا اوايل شب به محل برگردد و اگر بخواهد هر روز نيز به خارج محل برود مانعى ندارد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1339 مسافرى كه تصميم ندارد ده روز در جايى بماند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1339 مسافرى كه تصميم ندارد ده روز در جايى بماند ( 1 ) مثلًا قصدش اين است كه اگر رفيقش بيايد ، يا منزل خوبى پيدا كند ، ده روز بماند ، بايد نماز را شكسته بخواند . ( 1 ) گلپايگانى ، صافى : مسافرى كه تصميم قطعى ندارد ده روز در محلى بماند . .
زنجانى : مسافرى كه تصميم فعلى ندارد ده روز در جايى بماند . .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1340 كسى كه تصميم دارد ده روز در محلى بماند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1340 كسى كه تصميم دارد ده روز در محلى بماند ( 1 ) ، اگر چه احتمال بدهد كه براى ماندن او مانعى برسد ( 2 ) ، در صورتى كه مردم به احتمال او اعتنايى نكنند ( 3 ) ، بايد نماز را تمام بخواند ( 4 ) . اين مسأله ، در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) خوئى ، سيستانى ، تبريزى : اگر احتمال بدهد كه براى ماندن او مانعى برسد و احتمال او عقلايى باشد ( سيستانى : آن احتمال از نظر عقلا قابل توجّه باشد ) بايد نماز را شكسته بخواند .
زنجانى : به طورى كه براى ايجاد شرايط ماندن و رفع موانع آن اقدام مىكند ؛ هر چند احتمال عقلائى بدهد كه نتواند بماند ، بايد نماز را تمام بخواند ؛ بلى اگر تصميم دارد چنانچه مقدمات اقامت فراهم شد ده روز بماند و براى ايجاد مقدمات اقدام نمىكند ، چنانچه اطمينان داشته باشد كه مقدمات فراهم مىشود و عملًا ده روز مىماند ، نمازش تمام بوده ، و گر نه بايد نماز را شكسته بخواند . ( 2 ) اراكى : بايد نماز را تمام بخواند . [ پايان مسأله ] ( 3 ) گلپايگانى : در صورتى كه آن احتمال پيش مردم مورد اعتنا نباشد . .
صافى : در صورتى كه آن احتمال پيش مردم عقلائى نباشد . .
نورى : در صورتى كه مردم به اين قبيل احتمالات اعتنا نكنند . . ( 4 ) مكارم : امّا اگر احتمال وجود مانع ، قوى باشد نمازش شكسته است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1341 اگر مسافر بداند كه مثلًا ده روز يا بيشتر به آخر ماه مانده ] < / صفحة فارغة > مسأله 1341 اگر مسافر بداند كه مثلًا ده روز يا بيشتر به آخر ماه مانده و قصد كند كه تا آخر ماه در جايى بماند ، بايد نماز را تمام بخواند ( 1 ) ولى اگر نداند تا آخر ماه چقدر مانده و قصد كند كه تا آخر ماه بماند ( 2 ) بايد نماز را شكسته بخواند اگر چه از موقعى كه قصد كرده تا آخر ماه ده روز يا بيشتر باشد . اين مسأله ، در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) خوئى ، تبريزى : بلكه اگر نداند تا آخر ماه چقدر مانده و قصد كند كه تا آخر ماه بماند در صورتى كه آخر ماه معلوم باشد مثلًا روز جمعه است ولى مسافر نمىداند كه روز اوّل قصدش پنجشنبه است تا مدّت اقامتش نه روز باشد ، يا چهار شنبه است تا ده روز باشد ، در اين صورت نيز اگر بعداً معلوم شود كه روز اوّل قصدش چهار شنبه بوده نمازش تمام است ( تبريزى : و نيز اگر اعتقاد كند كه آخر ماه فلان روز است پس ده روز تمام در محلى مىماند و بعد از خواندن نماز چهار ركعتى در آن محل معلوم شود آن روز ، اوّل ماه بعدى و اين ماه ، سى كم

720