اعراض كند ، يعنى ديگر قصد نداشته باشد در آنجا زندگى كند ، هر چند گاهى به عنوان مسافرت و ديدار بستگان و دوستان به آنجا برود ، نمازش در آنجا شكسته است ، خواه در آنجا ملكى داشته باشد يا نه و خواه اقوام و بستگانش در آنجا زندگى كنند يا نكنند ، مگر اين كه قصد كند در آنجا ده روز بماند ، همچنين اگر انسان غير از وطن اصلى خود جاى ديگرى را براى زندگى انتخاب كند و شش ماه يا كمتر و بيشتر در آنجا بماند بعد ، از آنجا اعراض نمايد نمازش در آنجا شكسته است ، خواه ملكى در آنجا داشته باشد يا نه .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1334 اگر به جايى برسد كه وطن او بوده ] < / صفحة فارغة > مسأله 1334 اگر به جايى برسد كه وطن او بوده و از آنجا صرف نظر كرده ( 1 ) نبايد نماز را تمام بخواند ( 2 ) ، اگر چه وطن ديگرى هم براى خود اختيار نكرده باشد . ( 1 ) زنجانى : و قصد ماندن ده روز را در آن جا ندارد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
فاضل : اگر به جايى برسد كه وطن اصلى او بوده و عملًا از آنجا صرف نظر كرده يا به جايى برسد كه وطن غير اصلى او بوده و ديگر قصد ماندن در آنجا را ندارد . .
نورى : عملًا از آنجا صرف نظر كرده . . ( 2 ) بهجت : مگر اين كه قبلًا شش ماه با داشتن ملك در آنجا مانده باشد كه خوب است احتياط مسألهء قبلى رعايت شود ، اگر چه وطن ديگرى هم براى خود اختيار نكرده باشد .
مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1333 .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1335 مسافرى كه قصد دارد ، ده روز پشت سر هم در محلى بماند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1335 مسافرى كه قصد دارد ، ده روز پشت سر هم در محلى بماند ، يا مىداند كه بدون اختيار ده روز در محلى مىماند ، در آن محل بايد نماز را تمام بخواند . مكارم : مسأله دوّم قصد اقامت ده روز . هر گاه مسافرى مىخواهد ده روز پشت سر هم در محلَّى بماند ، يا مىداند اجباراً بايد در آنجا توقّف كند ، بايد نماز را تمام بخواند .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1336 مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1336 مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، لازم نيست قصد ماندن شب اول يا شب يازدهم را داشته باشد و همين كه قصد كند از اذان صبح روز اول ( 1 ) تا غروب روز دهم بماند بايد نماز را تمام بخواند ( 2 ) و همچنين اگر مثلًا قصدش اين باشد كه از ظهر روز اوّل تا ظهر روز يازدهم بماند ، بايد نماز را تمام بخواند ( 3 ) . ( 1 ) خوئى ، تبريزى : از طلوع آفتاب روز اوّل . . سيستانى : از طلوع فجر روز اول . . ( 2 ) مكارم : آن چه براى قصد اقامه كه در مسأله پيش گفته شد لازم است ، ماندن ده روز است و امّا شب قبل از آن و شب بعد از آن لُزومى ندارد ، بنا بر اين اگر از اذان صبح روز اوّل تا غروب روز دهم بماند ( يعنى ده روز و نه شب ) بايد نماز را تمام بخواند . . ( 3 ) گلپايگانى ، صافى : و احتياط مستحبّ آن است كه در اين صورت ، نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند . بهجت : و أحوط اين است كه جبران كمبود را از شب يازدهم حساب نكند .
زنجانى : مسأله مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند اگر ده شبانه روز كامل

717