( 2 ) فاضل : بنا بر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته بخواند و هم تمام . ( 3 ) اراكى : اشكال ندارد .
مكارم : مسأله ممكن است كسى در دو محلّ زندگى كند ، مثلًا شش ماه در شهرى و شش ماه ديگر در شهر ديگر ؛ هر دو وطن او محسوب مىشود و حتَّى ممكن است انسان داراى سه وطن باشد .
زنجانى : مسأله كسى كه در دو محل زندگى مىكند چنانچه در هر يك تقريباً شش ماه از سال را زندگى مىكند ، هر دو وطن او محسوب مىشود ، ولى اگر در يكى از آن دو كمتر از شش ماه بماند آنجا وطن وى به حساب نمىآيد ؛ بنا بر اين انسان تنها مىتواند دو وطن داشته باشد و بيشتر از دو وطن امكان ندارد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1333 در غير وطن اصلى و وطن غير اصلى ] < / صفحة فارغة > مسأله 1333 در غير وطن اصلى و وطن غير اصلى كه ذكر شد در جاهاى ديگر اگر قصد اقامه نكند نمازش شكسته است چه ملكى در آنجا داشته باشد يا نداشته باشد و چه در آنجا شش ماه مانده باشد يا نه . گلپايگانى ، صافى : مسأله كسى كه در محلى ملك دارد ، اگر موقعى كه آن ملك را دارد شش ماه در آنجا بماند ، وقتى مىتواند نماز را آنجا تمام بخواند كه آنجا را براى خود وطن قرار داده باشد و به نظر عرف وطن او محسوب شود و تا به نظر عرف وطن حساب نشود بايد شكسته بخواند . ( صافى : ولى احتياط مستحب آن است كه كسى كه منزل مسكونى در محلى دارد ، و شش ماه در آنجا مانده است ، ما دام كه آن منزل را دارد هر وقت در مسافرت به آنجا رسيد ، نمازش را هم شكسته و هم تمام بخواند ) .
خوئى : مسأله كسى كه در محلى مالك منزل مسكونى است اگر شش ماه متصل با قصد در آنجا بماند ، تا وقتى كه آن منزل مال اوست هر وقت در مسافرت به آنجا برسد ، بايد نماز را تمام بخواند .
تبريزى : و بعد اعراض كند وطن حساب نمىشود .
سيستانى : مسأله بعضى از فقهاء گفته‌اند : كسى كه در محلَّى مالك منزل مسكونى است اگر شش ماه متصل با قصد اقامت در آنجا بماند ، تا وقتى كه آن منزل مال اوست ، آن محل حكم وطن او را دارد پس هر وقت در مسافرت به آنجا برسد ، بايد نماز را تمام بخواند ، ولى اين حكم ثابت نيست .
بهجت : مسأله غير از وطن اصلى و وطن غير اصلى كه ذكر شد در جاهاى ديگر اگر قصد اقامت ده روز نكند نمازش شكسته است ولى اگر جايى وطن او بوده و در آنجا شش ماه به قصد وطن بودن مانده است و ملك هم داشته و حالا اعراض كرده است ، احتياط كردن در جمع بين نماز قصر و تمام و همچنين گرفتن روزه و قضاى آن خوب است و همين احتياط ، جارى است اگر در جايى شش ماه بدون قصد وطن بودن بماند و ملكى داشته باشد .
زنجانى : مسأله در غير وطن فرقى نمىكند كه در محلى ملك داشته باشد و در آن محل شش ماه مانده باشد يا نه ؛ هر چند احتياط مستحب اين است كه اگر در محلى ملك داشته و شش ماه در آنجا مانده ، هر وقت در مسافرت به آنجا برسد نماز را تمام هم بخواند .
مكارم : مسأله هر گاه انسان در محلى زندگى مىكرده و وطن او بوده چنانچه از آنجا

716