اين را هم نمىتواند ، در قلب نيت سجده كند و بنا بر احتياط واجب با دست و مانند آن براى سجده اشاره نمايد . ( 1 ) فاضل : يعنى آن را به قصد سجده مىبندد و به نيّت سر برداشتن باز مىكند . .
خوئى ، بهجت ، تبريزى ، زنجانى ، سيستانى ، مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1069 .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1071 اگر پيشانى بىاختيار از جاى سجده بلند شود ] < / صفحة فارغة > مسأله 1071 اگر ( 1 ) پيشانى بىاختيار از جاى سجده بلند شود ، چنانچه ممكن باشد ( 2 ) بايد نگذارد دوباره به جاى سجده برسد و اين يك سجده حساب مىشود ، چه ذكر سجده را گفته باشد يا نه و اگر نتواند سر را نگهدارد و بىاختيار دوباره به جاى سجده برسد ( 3 ) ، روى هم يك سجده حساب مىشود و اگر ذكر نگفته باشد بايد بگويد ( 4 ) . ( 1 ) زنجانى : اگر پس از آن كه پيشانى به زمين رسيد و بدن آرام گرفت . . ( 2 ) بهجت : چنانچه در موقع سجده استقرار پيدا كرده بود و حالا مىتواند خود را نگه دارد و به سجده برنگردد . . ( 3 ) سيستانى : همان يك سجده حساب مىشود ولى اگر ذكر نگفته باشد احتياط مستحبّ آن است كه آن را بگويد ولى بايد به قصد قربت مطلقه باشد و قصد جزئيت نكند . ( 4 ) خوئى ، تبريزى : بنا بر احتياط .
بهجت : و اگر استقرار پيدا نكرده بود حتى اگر مىتواند خود را نگه دارد ، بايد به سجده برگردد و روى هم يك سجده حساب مىشود و بايد ذكر را بگويد و اگر سجدهء اول است ، يك سجدهء ديگر به جا آورد .
گلپايگانى ، صافى : مسأله اگر پيشانى بىاختيار به جاى سجده بخورد و بلند شود سجده به عمل نيامده است و بايد سجده را به طور صحيح به جا آورد و بعد از تمام شدن احتياط مستحبّ آن است كه دو مرتبه نماز را بخواند .
مكارم : مسأله هر گاه پيشانى بىاختيار از جاى سجده بلند شود و برگردد ، يك سجده حساب مىشود ، چه ذكر سجده را گفته باشد يا نه ، ولى اگر اختياراً آن را بردارد اگر قبل از ذكر و از روى عمد باشد نمازش باطل است و الَّا اشكال ندارد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1072 جايى كه انسان بايد تقيه كند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1072 جايى كه انسان بايد تقيه كند مىتواند بر فرش و مانند آن سجده نمايد و لازم نيست براى نماز به جاى ديگر برود ( 1 ) . اين مسأله ، در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) خوئى ، تبريزى : ولى اگر بتواند بر حصير يا چيزى كه سجده بر آن صحيح مىباشد ، طورى سجده كند كه به زحمت نيفتد نبايد بر فرش و مانند آن سجده نمايد .
فاضل : ولى اگر در آن مكان حصير يا سنگ يا چيزى كه سجده بر آن صحيح است ، وجود دارد و بتواند طورى بر آن سجده كند كه خلاف تقيه نباشد بايد بر آن سجده نمايد .
سيستانى : يا نماز را تأخير بيندازد تا در همان جا بعد از رفع سبب تقيه به جا آورد ؛ ولى اگر بتواند در همان مكان بر حصير يا چيزى كه سجده بر آن صحيح مىباشد ، طورى سجده كند كه مخالفت تقيه نكرده باشد نبايد بر فرش و مانند آن سجده نمايد .

582