إسم الكتاب : توضيح المسائل مراجع ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 988)
در آن نيت ادا كند و احتياط مستحب آن است كه نماز را بدون نيت ادا و قضا به جا آورد ، و اگر از روى معصيت نماز مغرب و عشا را تا نصف شب نخواند نماز وى قضا شده است ؛ ولى احتياط مستحب آن است كه تا قبل از اذان صبح ، بدون اين كه نيت ادا و قضا كند آن نماز را به جا آورد . مكارم : مسأله هر گاه عمداً نماز مغرب و عشا را تا نصف شب نخواند وقت آن گذشته و بايد قضا كند ، امّا اگر بواسطه عذرى نخوانده باشد بايد تا قبل از نماز صبح به جا آورد و نماز او اداء است . < فهرس الموضوعات > وقت نماز صبح < / فهرس الموضوعات > وقت نماز صبح < صفحة فارغة > [ مسأله 741 نزديك اذان صبح از طرف مشرق ] < / صفحة فارغة > مسأله 741 نزديك اذان صبح ( 1 ) از طرف مشرق ، سفيدهاى رو به بالا حركت مىكند كه آن را فجر اول گويند ( 2 ) . موقعى كه آن سفيده پهن شد ، فجر دوم ( 3 ) ، و اولِ وقت نماز صبح است . و آخر وقت نماز صبح موقعى است كه آفتاب بيرون مىآيد . ( 1 ) تبريزى : نزديك وقت نماز صبح . . ( 2 ) زنجانى : آن را فجر اول يا فجر كاذب گويند . . ( 3 ) زنجانى : يا فجر صادق . . فاضل : وقتى كه آن سفيده در طرف مشرق و افق پهن و گسترده مىشود آن را فجر دوّم گويند . . مكارم : مسأله وقت اذان صبح ( براى نماز و روزه ) در شبهاى مهتابى و غير مهتابى يكسان است و معيار ، ظاهر شدن نور شفق در افق است ، هر چند بر اثر تابش مهتاب ، نمايان نباشد و وقت نماز صبح از اوّل طلوع فجر صادق است تا طلوع آفتاب ؛ و فجر صادق ، سپيده صبح است كه در افق پهن مىشود و بهتر است نماز صبح را قبل از روشن شدن هوا در همان تاريكى اوّل صبح به جا آورد . < فهرس الموضوعات > احكام وقت نماز < / فهرس الموضوعات > احكام وقت نماز < صفحة فارغة > [ مسأله 742 موقعى انسان مىتواند مشغول نماز شود ] < / صفحة فارغة > مسأله 742 موقعى انسان مىتواند مشغول نماز شود ، كه يقين كند ( 1 ) وقت داخل شده است ( 2 ) ، يا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند ( 3 ) . ( 1 ) گلپايگانى ، صافى : يا اطمينان حاصل نمايد . . زنجانى : كه خودش يا نوع مردم اطمينان كنند . . ( 2 ) گلپايگانى ، صافى : يا اذانگوى وقت شناس مورد وثوق اذان بگويد . . مكارم : يا لا اقل يك مرد عادل خبر از ورود وقت دهد ؛ اذان شخص وقت شناس و مورد اطمينان نيز كافى است و اگر گمان قوى به دخول وقت از راههاى ديگر پيدا كند آن نيز كفايت مىكند خواه از روى ساعت صحيح باشد يا از غير آن . ( 3 ) اراكى : و به گفتهء يك نفر عادل بلكه يك نفر مورد اطمينان و همچنين به اذان شخص مورد اطمينان هم مىتوان اعتماد كرد . خوئى ، تبريزى : بلكه به اذان شخصى كه وقت شناس و مورد اطمينان باشد يا به خبر دادن او به دخول وقت نيز مىتوان اكتفا نمود . نورى : و أقوى اين است كه إخبار يك مرد عادل نيز كفايت مىكند . سيستانى : بلكه به اذان و به خبر شخصى كه مكلَّف بداند شديداً مراعات دخول وقت را مىكند ، چنانچه موجب اطمينان شود نيز مىتوان اكتفا نمود .