إسم الكتاب : توضيح المسائل مراجع ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 988)

( 1 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى : يا پيش از آن . . ( 2 ) گلپايگانى : مقلَّد او مىتواند در آن مسأله به فتواى او عمل كند و يك مرتبه بشويد و مىتواند به فتواى مجتهدى كه سه مرتبه شستن را لازم مىداند رفتار كند و به عنوان احتياط سه مرتبه بشويد . [ پايان مسأله ] خوئى ، تبريزى ، سيستانى : مقلد او مىتواند عمل به اين احتياط را ترك كند و اين را احتياط مستحبّ مىگويند . [ پايان مسأله ] ( 3 ) بهجت : بقيه مسأله ذكر نشده . مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 7 .
صافى : مسأله اگر مجتهد اعلم بعد از بيان فتوا در مسأله‌اى احتياط كند ، مثلًا بفرمايد : يك مرتبه تسبيحات خواندن در ركعت سوم و چهارم كفايت مىكند اگر چه احتياط اين است كه سه مرتبه بخوانند ، مقلَّد مىتواند به خواندن يك مرتبه اكتفا كند و مىتواند رعايت احتياط نموده ، سه مرتبه بخواند و اين احتياط را احتياط مستحب گويند .
< صفحة فارغة > [ مسأله 9 تقليد ابتدايى از ميت ] < / صفحة فارغة > مسأله 9 تقليد ميّت ابتداءً جايز نيست ، ولى بقاء بر تقليد ميّت اشكال ندارد و بايد بقاء بر تقليد ميّت به فتواى مجتهد زنده باشد و كسى كه در بعضى از مسائل به فتواى مجتهدى عمل كرده ، ( 1 ) بعد از مردن آن مجتهد مىتواند در همهء مسائل از او تقليد كند . ( 1 ) اراكى : كسى كه در مقدار قابل توجّهى از مسائل به فتواى مجتهدى عمل كرده و همان گونه كه متعارف و معمول است بنا بر عمل در بقيه هم داشته . .
گلپايگانى : مسأله اگر مجتهدى كه انسان از او تقليد مىكند ، از دنيا برود بايد از مجتهد زنده تقليد كند . ولى كسى كه در مسأله‌اى به فتواى مجتهدى عمل كرده يا آن را ياد گرفته و ملتزم به عمل به آن شده باشد ، اگر بعد از مردن آن مجتهد در آن مسأله به فتواى مجتهد زنده رفتار نكرده باشد ، مىتواند در آن مسأله به فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته باقى باشد ، اگر چه احتياط مستحبّ آن است كه به فتواى مجتهد زنده رفتار نمايد .
نورى : ولى كسى كه در بعضى از مسائل به فتواى مجتهد عمل كرده ، بعد از مردن آن مجتهد مىتواند در همه مسائل از او تقليد كند ، مگر اين كه مجتهد زنده اعلم از ميّت باشد كه در اين صورت رجوع به آن زنده واجب است .
صافى : بلكه جواز بقا بر تقليد او در ساير مسائل نيز بعيد نيست . ولى اگر مجتهد ميتى كه از او تقليد مىكرده اعلم از حىّ باشد بقا بر تقليد او بنا بر احتياط ، واجب است چنان كه اگر مجتهد حىّ از ميّت اعلم باشد عدول به حىّ واجب است .
خوئى ، تبريزى : مسأله اگر مجتهدى كه انسان از او تقليد مىكند از دنيا برود در صورتى كه فتواى او در نظر مقلَّد بوده و فراموش نكرده باشد حكم بعد از فوت او حكم زنده بودنش است ؛ اگر فتواى او را ياد نگرفته ( خوئى : يا فراموش كرده است ) لازم است به مجتهد زنده رجوع كند ( تبريزى : و بعيد نيست در صورتى كه فراموش كرده است باز بتواند به فتواى او عمل كند ) .

21