ندارد بلكه اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهى كند يا اين كه انسان بداند كه مالك راضى نيست يا اين كه مالك صغير يا مجنون باشد باز هم تصرف جايز است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 272 اگر فراموش كند آب غصبى است ] < / صفحة فارغة > مسأله 272 اگر فراموش كند آب ، غصبى است و با آن وضو بگيرد صحيح است ( 1 ) . ( 1 ) نورى : اگر چه خودش آب را غصب كرده باشد .
مكارم : مگر اين كه خودش آب را غصب كرده باشد كه در اين صورت اشكال دارد .
خوئى ، تبريزى : مسأله اگر فراموش كند آب غصبى است و با آن وضو بگيرد صحيح است ، ولى كسى كه خودش آب را غصب كرده ، اگر غصبى بودن آن را فراموش كند و وضو بگيرد ، وضوى او باطل است .
گلپايگانى ، صافى : بنا بر احتياط وضوى او باطل است .
زنجانى : وضوى او حرام و بنا بر احتياط واجب باطل است .
سيستانى : وضوى او محلّ اشكال است .
مسأله اختصاصى مكارم : مسأله 293 اگر گمان مىكرد آب از خود اوست و بعد از وضو معلوم شد مال ديگرى است وضوى او صحيح است و بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد .
< فهرس الموضوعات > شرط چهارم :
< / فهرس الموضوعات > شرط چهارم :
< فهرس الموضوعات > آن كه ظرف آب وضو مباح باشد . شرط پنجم :
< / فهرس الموضوعات > آن كه ظرف آب وضو مباح باشد . شرط پنجم :
آن كه ظرف آب وضو طلا و نقره نباشد . اين دو شرط ، در رساله آيت الله سيستانى نيست خوئى ، تبريزى : شرط چهارم : آن كه ظرف آب وضو مباح باشد . شرط پنجم : آن كه ظرف آب وضو ( خوئى : بنا بر احتياط واجب ) طلا و نقره نباشد . و تفصيل اين دو شرط در مسأله بعدى ذكر مىشود .
بهجت : شرط چهارم : ظرف آب وضو مباح باشد ( غصبى نباشد ) ولى مانند شرط سوّم ، ممكن است كسى وضوى صحيح بگيرد به اين صورت كه موقع آب برداشتن ، قصد وضو نداشته باشد چنان كه در [ مسأله اختصاصى ( 271 ) ، صفحهء ( 164 ) ] گذشت . شرط پنجم : ظرف آب وضو طلا و نقره نباشد .
زنجانى : شرط چهارم : آن كه ظرف آب وضو بنا بر احتياط واجب مباح باشد .
شرط پنجم : آن كه ظرف آب وضو بنا بر احتياط طلا و نقره نباشد . و تفصيل اين دو شرط در مسألهء بعدى ذكر مىشود .
مكارم : شرط چهارم آن است كه ظرف آب وضو بنا بر احتياط واجب از طلا و نقره نباشد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 273 اگر آب وضو در ظرف غصبى است ] < / صفحة فارغة > مسأله 273 اگر آب وضو در ظرف غصبى است و غير از آن ، آب ديگرى ندارد بايد تيمم كند و چنانچه با آن آب وضو بگيرد باطل است . و اگر آب مباح ديگرى دارد چنانچه در آن ظرف غصبى ، وضوى ارتماسى بگيرد و يا با آن ظرف ، آب به صورت و دستها بريزد وضويش باطل است ، ولى اگر با كف دست ، آب از آن ظرف بردارد و به صورت و دستها بريزد وضويش صحيح است ، اگر چه از جهت تصرّف در ظرف غصبى ، فعل حرام ، مرتكب شده است و وضوى او از ظرف طلا و نقره ، به احتياط واجب ( 1 ) مثل وضوى از ظرف غصبى است .

167