إسم الكتاب : توضيح المسائل مراجع ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 988)
احكام روزهء مسافر < صفحة فارغة > [ مسأله 1714 مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1714 مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند ، نبايد روزه بگيرد و مسافرى كه نمازش را تمام مىخواند مثل كسى كه شغلش مسافرت يا سفر او سفر معصيت است ( 1 ) ، بايد در سفر روزه بگيرد . ( 1 ) زنجانى : مثل كسى كه زياد مسافرت مىكند يا سفر او سفر معصيت است . . مكارم : مسأله شخص مسافر ( با شرايطى كه در مسأله نماز مسافر گفته شد ) نبايد روزه بگيرد ، و بطور كلى در هر موردى نماز شكسته است روزه را بايد ترك كرد و در جايى كه نماز را بايد تمام بخواند ( مانند كسى كه شغلش مسافرت است و يا در محلى قصد ماندن ده روز كرده ) بايد روزه را بگيرد . بهجت : مسأله مسافرى كه نماز چهار ركعتى او شكسته است ، نمىتواند در سفر روزه بگيرد ، ولى مسافرى كه نماز او تمام يعنى چهار ركعتى است بايد در حال سفر هم روزهاش را بگيرد ، و تفصيل مسائل در نماز مسافر گذشت . < صفحة فارغة > [ مسأله 1715 مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1715 مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد . ولى اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است ( 1 ) . اين مسأله در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى : و همچنين است ( خوئى ، سيستانى : مطلقِ ) سفر ( خوئى ، تبريزى : قبل از روز بيست و چهارم ) در ماه رمضان ، مگر اين كه سفر براى حج يا عمره يا به جهت ضرورتى باشد . زنجانى : و همچنين است مطلق سفر قبل از پايان شب بيست و سوم ماه رمضان ، مگر اين كه سفر براى حج يا عمره يا استقبال برادر مؤمن يا از بيم تلف مال و يا تلف جان برادر مؤمن يا به جهت ضرورت ديگر باشد . < صفحة فارغة > [ مسأله 1716 اگر غير روزهء رمضان روزهء معين ديگرى بر انسان واجب باشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1716 اگر غير روزهء رمضان روزهء معين ديگرى بر انسان واجب باشد ( 1 ) بنا بر احتياط واجب نبايد در آن روز مسافرت كند . و اگر در سفر باشد بايد قصد كند كه ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد ولى اگر نذر كرده باشد روز معينى را روزه بگيرد مىتواند در آن روز مسافرت نمايد . اين مسأله در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) گلپايگانى ، نورى : مثلًا نذر كرده باشد روز معينى را روزه بگيرد ، ( گلپايگانى : بنا بر احتياط لازم نورى : بنا بر احتياط واجب ) تا ناچار نشود ، نمىتواند در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بايد بنا بر احتياط لازم قصد كند كه ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد . اراكى : نبايد در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد در صورت امكان بايد قصد كند كه ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد . خوئى ، تبريزى : مثلًا نذر كرده باشد روز معيّنى را روزه بگيرد ، بهتر آن است كه تا ناچار نشود در آن روز مسافرت نكند . و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است قصد كند كه