كيسه و مانند آن از آلودگى جاهاى ديگر بدن جلوگيرى كند و احتياط آن است كه پيش از هر نماز مخرج را آب بكشد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 314 كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند ] < / صفحة فارغة > مسأله 314 كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند ( 1 ) در صورتى كه ممكن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد بايد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگيرى نمايد و بنا بر احتياط واجب اگر چه خرج داشته باشد ، بلكه اگر مرض او به آسانى معالجه شود ، خود را معالجه نمايد . ( 1 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى : در صورتى كه ممكن باشد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگيرى نمايد ، بهتر آن است كه جلوگيرى نمايد ( خوئى ، سيستانى : اگر چه خرج داشته باشد ) بلكه اگر مرض او به آسانى معالجه شود بهتر آن است ( تبريزى : احوط آن است ) كه خود را معالجه كند .
مكارم : اگر به آسانى قابل معالجه باشند واجب است معالجه كنند و اگر نكنند ، براى آنها اشكال دارد . [ پايان مسأله اراكى ، گلپايگانى ، بهجت ، فاضل ، نورى ، زنجانى ، صافى : مسأله كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط ( زنجانى : و باد ) خوددارى كند ، در صورتى كه ممكن باشد ، بايد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط ( زنجانى : و باد ) جلوگيرى كند اگر چه خرج داشته باشد ، بلكه اگر مرض او به آسانى معالجه شود ، احتياط واجب آن است كه خود را معالجه كند .
اراكى ، بهجت ، نورى : و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد . .
بهجت : و خرج آن به او ضرر زيادى نزند . .
فاضل : اگر چه متضمن مخارجى باشد و بنا بر احتياط واجب اگر مرض او معالجه شود خود را معالجه كند . بهجت : يعنى بدون عُسر شخصى . .
زنجانى : احتياط مستحب .
< صفحة فارغة > [ مسأله 315 كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند ] < / صفحة فارغة > مسأله 315 كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط ( 1 ) خوددارى كند ، بعد از آن كه مرض او خوب شد ، لازم نيست نمازهايى را كه در وقت مرض مطابق وظيفه‌اش خوانده قضا نمايد . ولى اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود ، بايد ( 2 ) نمازى را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند . ( 1 ) زنجانى : يا باد . . ( 2 ) سيستانى : بايد بنا بر احتياط لازم . .
مكارم : بايد بنا بر احتياط واجب . . بهجت : بايد بنا بر احتياط مستحب . .
چيزهايى كه بايد براى آنها وضو گرفت < صفحة فارغة > [ مسأله 316 براى شش چيز وضو گرفتن واجب است ] < / صفحة فارغة > مسأله 316 براى شش چيز وضو گرفتن واجب است : اول : براى نمازهاى واجب غير از نماز ميّت ( 1 ) . دوم : براى سجده و تشهّد فراموش شده ( 2 ) ، اگر بين آنها و نماز ( 3 ) ، حَدَثى از او سر زده مثلًا بول كرده باشد ( 4 ) . سوم : براى طواف واجب خانهء كعبه ( 5 ) . چهارم : اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد ( 6 ) . پنجم : اگر نذر كرده باشد كه جايى از بدن خود را به خطَّ قرآن برساند ( 7 ) . ششم : براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده يا بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن ( 8 ) ، در صورتى كه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن

185