خود را به خطَّ قرآن برساند ، ولى چنانچه معطَّل شدن به مقدار وضو ، بىاحترامى به قرآن باشد ( 9 ) بايد بدون اين كه وضو بگيرد ، قرآن را از مستراح و مانند آن ( 10 ) بيرون آورد ، يا اگر نجس شده آب بكشد ( 11 ) و تا ممكن است از دست گذاشتن به خطَّ قرآن خوددارى كند . ( 1 ) خوئى ، تبريزى ، صافى ، سيستانى ، زنجانى : و در نمازهاى مستحب وضو شرط صحت است . . ( 2 ) مكارم : [ پايان مورد دوّم ] ( 3 ) زنجانى : نماز واجب . . ( 4 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، نورى : ولى براى سجدهء سهو واجب نيست وضو بگيرد . .
گلپايگانى ، صافى ، بهجت : و احتياط واجب ( زنجانى : و احتياط ) آن است كه براى سجدهء سهو هم وضو بگيرد . . ( 5 ) سيستانى : كه جزء حج يا عمره باشد . .
مكارم : سوم : طواف واجب ( بايد توجه داشت طوافهايى كه جزء حج يا عمره است طواف واجب حساب مىشود هر چند اصل حج و عمره مستحب باشد ) . . ( 6 ) زنجانى : يا به جهت اجاره يا شرط در معاملات يا دستورى كه اطاعت آن لازم است ، وضو واجب شده باشد . . ( 7 ) مكارم : در صورتى كه اين نذر شرعاً رجحان داشته باشد مثل اين كه مىخواهد از روى احترام خطَّ قرآن را ببوسد . . سيستانى : پنجم : اگر نذر كرده باشد كه قرآن را مثلًا ببوسد . .
زنجانى : پنجم : اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه جايى از بدن خود را به خط قرآن و مانند آن كه مس آنها بدون وضو جايز نيست ، يا به جهت اجاره يا شرط يا دستورى كه اطاعت آن لازم است رساندن جايى از بدن خود به خط قرآن و مانند آن بر او لازم شده باشد . . ( 8 ) گلپايگانى ، صافى : از محلى كه بودن قرآن در آنجا اهانت به قرآن باشد . .
زنجانى : از مزبله و مانند آن . .
مكارم : ششم : براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده يا بيرون آوردن آن از محل آلوده ، هر گاه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خطَّ قرآن برساند . [ پايان مسأله ] ( 9 ) زنجانى : بايد تيمم كند و اگر معطل شدن به مقدار تيمم هم بىاحترامى به قرآن باشد ، بايد بدون تيمم قرآن را از مزبله و مانند آن بيرون آورد ، يا اگر نجس شده آب بكشد . [ پايان مسأله ] ( 10 ) گلپايگانى ، صافى : قرآن را از آنجا . . ( 11 ) خوئى ، گلپايگانى ، تبريزى ، صافى ، سيستانى : بقيه مسأله ذكر نشده .
بهجت : و در صورت پنجم و ششم بنا بر احتياط واجب اسم پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم و ائمّهء طاهرين عليهم السلام و حضرت زهرا عليها السلام هم مثل قرآن است . [ پايان مسأله ] < صفحة فارغة > [ مسأله 317 مسّ نمودن خطَّ قرآن ] < / صفحة فارغة > مسأله 317 مسّ نمودن خطَّ قرآن ، يعنى رساندن جايى از بدن به خطَّ قرآن براى كسى كه وضو ندارد ، حرام است ( 1 ) . ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند مسّ آن اشكال ندارد . ( 1 ) گلپايگانى ، صافى : و احتياط مستحبّ آن است كه موى خود را هم به خطَّ قرآن نرساند . .
بهجت : ولى تماسّ موى انسان با خطَّ قرآن بنا بر أظهر مانعى ندارد ، حتَّى اگر كوتاه باشد . .

186