عرف با اقامت ده روز منافات ندارد نماز را تمام بخواند و اگر مدت از اين بيشتر باشد احتياطا واجب بين شكسته و تمام جمع نمايد ، و اگر تمام يا بيشتر روز باشد نمازش شكسته است .
( مسأله 1348 ) مسافرى كه تصميم ندارد ده روز در محلى بماند ، مثلا قصدش اين است كه اگر رفيقش بيايد ، يا منزل خوبى پيدا كند ، ده روز بماند ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1349 ) كسى كه تصميم دارد ، ده روز در محلى بماند ، اگر احتمال بدهد كه براى ماندن او مانعى برسد و آن احتمال او عقلائى باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1350 ) اگر مسافر بداند كه مثلا ده روز يا بيشتر به آخر ماه مانده و قصد كند كه تا آخر ماه در جائى بماند ، بايد نماز را تمام بخواند ، بلكه اگر نداند تا آخر ماه چقدر مانده و قصد كند كه تا آخر ماه بماند ، در صورتى كه آخر ماه معلوم باشد ، مثلا روز جمعه است ولى مسافر نمىداند كه روز اول قصدش پنجشنبه است ، تا مدت اقامتش نه روز باشد يا چهارشنبه است تا ده روز باشد ، در اين صورت نيز اگر بعدا معلوم شود كه روز اول قصدش چهارشنبه بوده نمازش تمام است و نيز اگر اعتقاد كند كه آخر ماه فلان روز است پس ده روز تمام در محلى مىماند و بعد از خواندن نماز چهار ركعتى در آن محل معلوم شود آن روز اول ماه بعدى و اين ماه سى كم است و در آن روز از محل خارج مىشود بايد تا خارج شدن نماز را تمام بخواند و در غير اين صورت كه آخر ماه را نداند بايد نماز را شكسته بخواند اگر چه از موقعى كه قصد كرده تا روز آخر ماه ده روز باشد .
( مسأله 1351 ) اگر مسافر قصد كند كه ده روز در محلى بماند چنانچه پيش از خواندن يك نماز چهار ركعتى از ماندن منصرف شود ، يا مردد شود كه در آنجا

240