( مسأله 1289 ) اگر شهر ديوار دارد ، بايد ابتداى هشت فرسخ را از ديوار شهر حساب كند ، و اگر ديوار ندارد ، بايد از خانه‌هاى آخر شهر حساب نمايد .
شرط دوم - آن كه از اول مسافرت قصد هشت فرسخ را داشته باشد ، پس اگر به جائى كه كمتر از هشت فرسخ است مسافرت كند ، و بعد از رسيدن به آنجا قصد كند جائى برود كه با مقدارى كه آمده هشت فرسخ شود ، چون از اول قصد هشت فرسخ را نداشته ، بايد نماز را تمام بخواند . ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود ، يا چهار فرسخ برود و چهار فرسخ ديگر به وطنش يا محلى كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند برگردد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1290 ) كسى كه نمىداند سفرش چند فرسخ است ، مثلا براى پيدا كردن گمشده‌اى مسافرت مىكند ، و نمىداند كه چه مقدار بايد برود تا آن را پيدا كند ، بايد نماز را تمام بخواند ، ولى در برگشتن چنانچه تا وطنش يا جائى كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند ، هشت فرسخ يا بيشتر باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
و نيز اگر در بين رفتن قصد كند كه چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1291 ) مسافر در صورتى بايد نماز را شكسته بخواند كه تصميم داشته باشد هشت فرسخ برود ، پس كسى كه از شهر بيرون مىرود و مثلا قصدش اين است كه اگر رفيق پيدا كند ، سفر هشت فرسخى برود ، چنانچه اطمينان دارد كه رفيق پيدا مىكند ، بايد نماز را شكسته بخواند و اگر اطمينان ندارد ، بايد تمام بخواند .
( مسأله 1292 ) كسى كه قصد هشت فرسخ دارد ، اگر چه در هر روز مقدار كمى راه برود ، وقتى به جائى برسد كه اذان شهر را نشنود و اهل شهر او را نبينند و نشانه آن اين است كه او اهل شهر را نبيند ، بايد نماز را شكسته بخواند ولى اگر در هر روز مقدار خيلى كمى راه برود كه عرفا بگويند مسافر است ، بايد نمازش را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .

230