( مسأله 1282 ) اگر رفتن و برگشتن هشت فرسخ باشد اگر چه روزى كه مىرود ، همان روز يا شب آن برنگردد ، بايد نماز را شكسته بخواند ، اگر چه بهتر آنست كه تمام نيز بخواند .
( مسأله 1283 ) اگر سفر مختصرى از هشت فرسخ كمتر باشد ، يا انسان نداند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه ، نبايد نماز را شكسته بخواند و چنانچه شك كند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه ، تحقيق كردن برايش لازم نيست ، و بايد نمازش را تمام بخواند .
( مسأله 1284 ) اگر دو عادل يا شخص موثقى خبر دهد كه سفر انسان هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1285 ) كسى كه يقين دارد سفر او هشت فرسخ است ، اگر نماز را شكسته بخواند ، و بعد بفهمد كه هشت فرسخ نبوده ، بايد آن را چهار ركعتى بجا آورد ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد .
( مسأله 1286 ) كسى كه يقين دارد سفرش هشت فرسخ نيست ، يا شك دارد كه هشت فرسخ هست يا نه ، چنانچه در بين راه بفهمد كه سفر او هشت فرسخ بوده ، اگر چه كمى از راه باقى باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند و اگر تمام خوانده دوباره شكسته بجا آورد .
( مسأله 1287 ) اگر بين دو محلى كه فاصله آنها كمتر از چهار فرسخ است ، چند مرتبه رفت و آمد كند ، اگر چه روى هم رفته هشت فرسخ شود ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1288 ) اگر محلى دو راه داشته باشد ، يك راه آن كمتر از هشت فرسخ و راه ديگر آن هشت فرسخ يا بيشتر باشد ، چنانچه انسان از راهى كه هشت فرسخ است به آنجا برود ، بايد نماز را شكسته بخواند ، و اگر از راهى كه هشت فرسخ نيست برود بايد تمام بخواند .

229