responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الميرزا جواد التبريزي    جلد : 1  صفحه : 296


احكام روزه قضا ( مسأله 1703 ) اگر ديوانه عاقل شود ، واجب نيست روزه‌هاى وقتى را كه ديوانه بوده قضا نمايد .
( مسأله 1704 ) اگر كافر مسلمان شود ، واجب نيست روزه‌هاى وقتى كه كافر بوده قضا نمايد ، ولى اگر مسلمانى كافر شود و دوباره مسلمان گردد ، روزه‌هاى وقتى را كه كافر بوده بايد قضا نمايد .
( مسأله 1705 ) روزه‌اى كه از انسان بواسطه مستى فوت شده ، بايد قضا نمايد ، اگر چه چيزى را كه بواسطه آن مست شده ، براى معالجه خورده باشد .
( مسأله 1706 ) اگر براى عذرى چند روز روزه نگيرد ، و بعد شك كند كه چه وقت عذر او بر طرف شده ، واجب نيست مقدار بيشترى را كه احتمال مىدهد روزه نگرفته ، قضا نمايد ، مثلا كسى كه پيش از ماه رمضان مسافرت كرده و نمىداند پنجم رمضان از سفر برگشته يا ششم ، و يا اين كه مثلا در آخرهاى ماه رمضان مسافرت كرده و بعد از رمضان برگشته و نمىداند كه بيست و پنجم رمضان مسافرت كرده يا بيست و ششم ، در هر دو صورت مىتواند مقدار كمتر يعنى پنج روز را قضا كند ، اگر چه احتياط مستحب آنست كه مقدار بيشتر يعنى شش روز را قضا نمايد .
( مسأله 1707 ) اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد ، قضاى هر كدام را كه اول بگيرد مانعى ندارد ، ولى اگر وقت قضاى رمضان آخر تنگ باشد مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد و پنج روز هم بر رمضان مانده باشد بهتر آنست كه اول قضاى رمضان آخر را بگيرد .
( مسأله 1708 ) اگر قضاى روزه چند ماه رمضان بر او واجب باشد ، و در نيت معين نكند روزه‌اى را كه مىگيرد قضاى كدام ماه رمضان است قضاى سال آخرى حساب نمىشود .

296

نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الميرزا جواد التبريزي    جلد : 1  صفحه : 296
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست