طلاق مى آيد - عده نگه دارد .
مسأله 2514 - مردى كه از پدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده ، اگر بعد از ازدواج مرتد شود ، چنانچه با زنش نزديكى نكرده ، يا اين كه زن نه سالش تمام نشده ، يا يائسه باشد ، عقد باطل مى گردد وعده ندارد ، و اگر بعد از نزديكى مرتد شود و زن او نه سالش تمام شده و يائسه هم نباشد ، بايد آن زن به مقدار عده ء طلاق - كه در احكام طلاق مى آيد - عده نگه دارد ، و اگر تا تمام شدن عده مسلمان نشود عقد باطل است ، و اگر پيش از تمام شدن عده مسلمان شود ، بقاى عقد محل اشكال است و بنابر احتياط واجب اگر بخواهد با او بماند دوباره زن را عقد نمايد ، و اگر بخواهد جدا شود طلاق بدهد .
مسأله 2515 - اگر زن در عقد با مرد شرط كند كه او را از شهرى بيرون نبرد و مرد هم قبول كند ، نبايد زن را بدون رضايتش از آن شهر بيرون ببرد .
مسأله 2516 - اگر زنى از شوهر سابقش دخترى داشته باشد ، شوهر بعدى مى تواند آن دختر را براى پسر خود كه از اين زن نيست عقد كند ، و اگر مردى دخترى را براى پسر خود عقد كند مى تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد .
مسأله 2517 - اگر زنى از زنا آبستن شود ، در صورتى كه خود آن زن يا مردى كه با او زنا كرده يا هر دوى آنان مسلمان باشند ، براى آن زن جايز نيست بچه را سقط كند ، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - در صورتى كه مسلمان نباشند .
مسأله 2518 - اگر كسى با زنى كه شوهر ندارد و در عده ء كسى هم نيست زنا كند ، چنانچه بعد از استبراء - به نحوى كه در مسألهء " 2463 " گذشت - او را عقد كند و بچه اى از آنان پيدا شود ، در صورتى كه ندانند از نطفهء حلال است يا حرام ، آن بچه بدون اشكال حلال زاده است ، ولى اگر قبل از استبراء او را عقد كرده و نزديكى كرده باشد ، محل اشكال است .
مسأله 2519 - اگر مرد نداند كه زن در عده است و با او ازدواج كند ، چنانچه زن هم نداند و بچه اى از آنان به دنيا آيد ، حلال زاده است و شرعا فرزند هر دو مى باشد ، ولى اگر زن مى دانسته كه در عده است ، شرعا بچه فرزند پدر است ، و كسى

669