كه يقين دارد در عده بوده و شك در تمام شدن آن دارد در حكم كسى است كه مى داند در عده است ، و در هر صورت عقد آنان باطل است و به يكديگر حرام مى باشند .
مسأله 2520 - اگر زن بگويد يائسه ام نبايد حرف او را قبول كرد ، ولى اگر بگويد شوهر ندارم حرف او قبول مى شود .
مسأله 2521 - اگر زن بگويد شوهر ندارم و انسان با او ازدواج كند و بعد كسى بگويد آن زن شوهر داشته ، چنانچه شرعا گفتهء آن كس ثابت نشود ، نبايد حرف او را قبول كرد .
مسأله 2522 - تا دو سال پسر يا دختر تمام نشده پدر نمى تواند او را از مادرش جدا كند ، و احتياط واجب آن است كه دختر را تا هفت سال از مادرش جدا نكند .
مسأله 2523 - اگر خواستگار از جهت ديانت و اخلاق پسنديده باشد ، مستحب است در شوهر دادن دخترى كه بالغه است عجله كنند .
مسأله 2524 - اگر زن مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن ديگر نگيرد ، زن نمى تواند مهر را بگيرد و بر شوهر هم واجب است كه زن ديگر نگيرد .
مسأله 2525 - كسى كه از زنا به دنيا آمده ، اگر زن بگيرد و بچه پيدا كند ، آن بچه حلال زاده است .
مسأله 2526 - هرگاه مرد در روزه ء ماه رمضان ، يا در حال حيض با زن خود نزديكى كند ، معصيت كرده ، ولى اگر بچه اى از آنان به دنيا آيد حلال زاده است .
مسأله 2527 - زنى كه يقين دارد شوهرش - مثلا - در سفر مرده ، اگر بعد از عده ء وفات - كه مقدار آن در احكام طلاق مى آيد - شوهر كند و شوهر اول از سفر برگردد ، بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است ، ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد ، زن بايد عده نگه دارد ، و شوهر دوم بايد مهر او را مطابق مهر زنهايى كه مثل او هستند بدهد ، ولى خرج عده ندارد .

670