مى شود واضح كرده است " ان الله عز وجل اوضح بائمة الهدى من اهل بيت نبينا عن دينه " .
ب : چون انسان به مقتضاى فطرت در جستجوى خالق و آفريننده ء خويش است ، و اين فطرت جز به رسيدن به راه خدا - كه دين خداست - و استقامت بر آن راه به مقصود خود نايل نخواهد شد ( قل هذه سبيلى أدعوا إلى الله على بصيرة أنا و من اتبعنى ) ( 1 ) و با اين كه عوامل انحراف از راه خدا - از خطاها و هوسها و راهزنان اين راه از شياطين جن و انس - در هر زمان موجود است ( ولا تتبعوا السبل فتفرق بكم عن سبيله ) ( 2 ) ، ( اشتروا بأيت الله ثمنا قليلا فصدوا عن سبيله إنهم سآء ما كانوا يعملون ) ( 3 ) وجود راهبرى لازم است كه غرض از تكوين اين فطرت - كه رسيدن به خداست - و تشريع صراط مستقيم دين - كه راه رسيدن به خداست - به روشنگرى او محقق شود " وابلج عن سبيل منهاجه " .
ج : غرض از خلقت عقل در انسان رسيدن به حقيقت علم و معرفت است ، و استدعاى ذاتى انسان از خالق عقل وادراك اين است كه پروردگارا هر چيز را چنان كه هست به من بنمايان ، و مى خواهد بداند از كجا آمده و در كجاست و به كجا مى رود ، و آغاز و انجام وجود خود و جهان چيست ؟ و عطش ادراك انسان جز به رسيدن به آب حيات علم الهى رفع نخواهد شد ، و اگر نه عاقبت حكمت هم كه حيرة الكمل است ، آن است كه بداند كه نمى داند ، به اين جهت وجود انسانى الهى لازم است كه راه به چشمه هاى علوم الهى داشته باشد و به دست او لب تشنگان حقيقت سيراب شوند ، و غرض از تكوين عقل وادراك حاصل شود ، چنان كه امام ( عليه السلام ) در نص معتبر فرمود " من زعم ان الله يحتج بعبد في بلاده ثم يستر عنه جميع ما يحتاج اليه فقد افترى على الله " ( 4 ) .
آرى اين گمان كه خداوند متعال كسى را بر بنده اى حجت قرار دهد ، و آنچه او

1 . سوره ء يوسف ، آيهء 108 ( بگو اين است راه من ، دعوت مى كنم به سوى خدا بر بصيرت ، من و هر كس پيروى كند مرا ) 2 . سوره ء أنعام ، آيهء 153 ( و پيروى نكنيد راه ها را كه پراكنده كند شما را از راه او ) 3 . سوره ء توبه ، آيهء 9 ( فروختند آيات خدا را به بهايى كم ، پس باز داشتند از راه او ، هر آينه زشت است آنچه كه مى كردند . ) 4 . بحار الانوار ، جلد 26 ، صفحهء 139

144