پس در بعضى از ايام با جابر خلوت كرد ، و به او فرمود : اى جابر ، به من خبر ده ، از لوحى كه در دست مادرم فاطمه ( عليها السلام ) دختر رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) ديده اى ، و آنچه مادرم به تو خبر داد كه در آن لوح نوشته بود .
جابر گفت : خدا را شاهد مى گيرم كه در حيات رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) نزد مادرت فاطمه ( عليها السلام ) رفتم ، و او را به ولادت حسين تهنيت گفتم ، و در دو دست او لوح سبزى ديدم كه گمان كردم از زمرد است ، و در آن نوشتهء سفيدى ، شبيه رنگ خورشيد ديدم ، به او گفتم : پدر و مادرم به فدايت ، اى دختر رسول خدا ، اين لوح چيست ؟
پس فرمود : اين لوحى است كه خدا به رسول خود هديه كرده است ، در آن اسم پدرم و اسم شوهرم ، و اسم دو پسرم و اسم اوصياء از فرزندانم هست ، و پدرم آن را به من عطا فرموده كه من را به آن بشارت بدهد .
جابر گفت : مادرت فاطمه ( عليها السلام ) آن لوح را به من داد ، و من آن را خواندم ، و نسخه اى از آن نوشتم .
پدرم فرمود : اى جابر ، آيا آن نسخه را بر من عرضه مى كنى ؟
گفت : آرى . پس پدرم با او به منزل جابر رفت ، پس صحيفه اى از پوست رقيق بيرون آورد ، فرمود : اى جابر ، تو در نوشتهء خود نظر كن تا من بر تو بخوانم .
جابر در نسخهء خود نظر كرد و پدرم آن را قرائت كرد ، حرفى با حرفى مخالف نبود . جابر گفت : خدا را شاهد مى گيرم كه در لوح اين چنين نوشته ديدم :
بسم الله الرحمن الرحيم اين كتابى است از خداوند عزيز حكيم براى محمد پيغمبر او ، و نور او ، و سفير او ، و حجاب او ، و دليل او ، كه روح الامين آن را از نزد رب العالمين نازل كرده است ، اى محمد ، تعظيم كن اسماى من را ، و شكر كن نعمت هاى من را ، و انكار مكن آلاى من را ( الطاف باطنى من را ) همانا منم خداوندى كه به جز من خدايى نيست . شكننده ء جباران ، دولت رساننده به مظلومان ، جزا دهنده ء روز جزا ، همانا منم خداوندى كه به جز من خدايى نيست ، هر كس به غير فضل من اميدوار باشد ، يا از غير عدل من بترسد او را عذابى كنم كه احدى از جهانيان را به آن عذاب نكرده باشم ، پس من را عبادت كن ، و بر من توكل كن ، همانا پيغمبرى نفرستادم كه ايامش كامل شود ، و مدتش منقضى گردد ،

138