شهادت دادند كه آنها از رسول خدا ( صلى الله عليه و سلم ) آن را شنيده اند ، و قومى كتمان كردند ، و آنها كه كتمان كردند از دنيا نرفتند تا كور شدند و آفتى به آنها رسيد . ) بديهى است احتجاج آن حضرت به اين حديث و به شهادت طلبيدنش براى اثبات خلافت ، مدلول حديث را در ولايت امر و زعامت امت معين مى كند .
8 - بيان آن حضرت قبل از بيان ولايت على ( عليه السلام ) اين است كه " خدا مولاى من است ، و من مولاى هر مؤمنى هستم " و مولويت خدا نسبت به آن حضرت آن است كه هيچ كس جز خدا بر او ولايت ندارد ، و همچنان كه خدا ولى اوست او ولى هر مؤمنى است ، و همان ولايت كه آن حضرت بر اهل ايمان دارد ، على ( عليه السلام ) هم دارد ، و اين بيان روشن مى كند كه اين ولايت ، ولايت امر است .
9 - آن حضرت قبل از معرفى على ( عليه السلام ) از آنان التزام و اقرار به اين جمله گرفت " الست اولى بكم " گفتند : " بلى " و اين همان اولويتى است كه خداوند متعال در قرآن فرموده است : ( النبى أولى بالمؤمنين من أنفسهم ) ( 1 ) و پس از آن فرمود " هر كس من مولاى اويم على مولاى اوست " و با تقديم جملهء " الست اولى بكم " رفع هر گونه شبهه اى را در معنى ( ولى ) فرمود ، و همان اولويتى را كه خودش نسبت به مؤمنين داشت براى على ( عليه السلام ) اثبات كرد .
حديث چهارم :
قول رسول خداست كه به آن حضرت فرمود : " أنت منى وأنا منك " ( 2 ) كه اين

1 . سوره ء احزاب ، آيهء 6 ( پيغمبر سزاوارتر به مؤمنين است از خودشان ) 2 . صحيح بخارى ، جلد 3 ، صفحهء 185 وجلد 5 ، صفحهء 18 و 141 صحيح ابن حبان ، جلد 11 ، صفحهء 229 المستدرك على الصحيحين ، جلد 3 كتاب معرفة الصحابة ، صفحهء 120 ، حديث چهارم و كتب ديگر از عامه . و اين مضمون در كتب خاصه نيز موجود است ، از آن جمله : مناقب أمير المؤمنين ( عليه السلام ) ، صفحهء 473 و بعد از آن مناقب آل ابى طالب ، جلد 1 ، صفحهء 396 الخصال ، صفحهء 496 . امالى شيخ صدوق ، صفحهء 57 و 757 و كتب ديگر .

124