5 - شبلنجى در نور الابصار ( 1 ) مى گويد : " امام ابواسحاق ثعلبى در تفسير خود نقل كرده است كه از سفيان بن عيينه سؤال شد از قول خداى تعالى ( سأل سآئل به عذاب واقع ) ( 2 ) كه آيه در شأن چه كسى نازل شده است ؟
گفت : از مسأله اى سؤال كردى كه كسى قبل از تو از من سؤال نكرده ، پدرم از جعفر بن محمد از پدرانش مرا حديث كرد كه چون رسول خدا به غدير خم به مردم ندا داد ، و اجتماع كردند ، دست على را گرفت ، و گفت : ( من كنت مولاه فعلى مولاه ) پس در شهرها شايع شد ، و به حارث بن نعمان فهرى رسيد ، نزد رسول خدا آمد ، گفت : يا محمد به ما امر كردى كه شهادت بدهيم به وحدانيت خدا و رسالت خودت ، از تو پذيرفتيم ، امر كردى كه پنج نماز بخوانيم ، قبول كرديم ، امر كردى به زكات پذيرفتيم ، امر كردى رمضان را روزه بگيريم ، قبول كرديم ، ما را به حج امر كردى پذيرفتيم ، بعد به آن راضى نشدى تا گرفتى دست پسر عمت را ، كه او را بر ما فضيلت بدهى و گفتى : ( من كنت مولاه فعلى مولاه ) آيا اين از تو است يا از خداى عز وجل ؟
پيغمبر فرمود : والذى لا إله الا هو همانا اين از خداوند عز وجل است .
حارث بن نعمان رو به مركبش رفت كه سوار شود ، گفت : بار الها ، اگر آنچه محمد مى گويد حق است ، بر ما سنگى از آسمان يا عذابى دردناك بفرست .
هنوز به مركبش نرسيده بود كه خداوند عز وجل سنگى بر او زد و بر سرش فرود آمد و از طرف ديگر بيرون آمد ، و او را كشت ، پس اين آيه را خداوند عز و جل نازل كرد ( سأل سآئل به عذاب واقع - للكفرين ليس له دافع من الله ذى المعارج ) . ( 3 ) ترديدى نيست كه مردم از فضايلى كه رسول خدا ( صلى الله عليه وآله و سلم ) براى على ( عليه السلام ) بيان كرده بود خبر داشتند ، آنچه براى افرادى مانند حارث بن نعمان تازگى داشت و

1 . نور الابصار ، صفحهء 87 ، در فصل في ذكر مناقب سيد نا على بن ابى طالب ابن عم الرسول وسيف الله المسلول 2 . سوره ء معارج ، آيهء 1 ( سائلى سؤال كرد به عذابى كه براى كافرين فرود آيد ) 3 . سوره ء معارج ، آيهء 1 ، 2 ، 3 ( سائلى سؤال كرد به عذابى كه براى كافرين فرود آيد ، كه براى آن دافعى نيست ، از خداوندى كه صاحب معراجهاست )

122