مسير آلوده باشد آب هم آلوده مى شود ، و از آب آلوده حيات طيبه به ثمر نمى رسد .
3 - چون حصول غرض از بعثت به اطاعت امر و نهى پيغمبر است ، و از طرفى اطاعت خطا كار و گنهكار جايز نيست ، بنابراين معصوم نبودن پيغمبر از خطا و گناه موجب نقض غرض و بطلان نتيجهء بعثت است .
4 - اگر پيغمبر معصوم از خطا و لغزش نباشد يقين براى امت به صدق و صحت گفتار او در تبليغ وحى حاصل نخواهد شد ، و اگر معصوم از گناه نباشد با آلودگى به گناه از انظار ساقط مى شود ، و گفتار عالم بى عمل و واعظ غير متعظ مؤثر در نفوس نيست ، و غرض مقصود از بعثت حاصل نخواهد شد .
5 - منشأ خطا و گناه ضعف عقل و اراده است ، عقل كاملى كه به اتصال به وحى به حق اليقين رسيده و هر چيز را چنان كه هست مى بيند ، و اراده اى كه جز به اراده ء خداوند متعال متأثر نمى شود ، مجالى براى خطا و گناه در وجود پيغمبر نمى گذارد .
2 - معجزه :
پذيرفتن هر ادعايى نيازمند به دليل است ، و رابطهء بين دليل و مدعا بايد به گونه اى باشد كه يقين به حقانيت دعوا قابل انفكاك از دليل نباشد .
مدعاى پيغمبر سفارت از ناحيهء خداوند متعال است ، و اين مدعا جز به تصديق گفتار او از ناحيهء خداوند ثابت نمى شود ، ومعجزه تصديق عملى خداوند نسبت به ادعاى پيغمبر است ، زيرا حقيقت معجزه امرى است كه - بدون وساطت سبب عادى - به اراده ء محيط بر اسباب و مسببات ، و تأثير سبب در مسبب ، و تأثر مسبب از سبب موجود مى شود .
كسى كه ادعاى نبوت كند و از نظر عقلى صدق او ممكن باشد و همراه اين دعوا خارق عادتى از او ظاهر شود گواه قطعى حقانيت اوست ، زيرا اگر بر حق نباشد خرق عادت به وسيلهء او تصديق كاذب و موجب گمراهى خلق است ، و ساحت قدس ربوبيت منزه از آن است .

58