پاكى و نجسى را مراعات نمى كنند در آنها غذا مى خورند ، اگر اطمينان نداشته باشد غذايى را كه براى او آورده اند نجس است اشكال ندارد .
( دوم ) آن كه كسى كه چيزى در اختيار اوست بگويد آن چيز نجس است در صورتى كه متهم به دروغ گفتن نباشد ، مثلا همسر يا نوكر يا كلفت انسان در صورتى كه متهم به دروغ گفتن نباشند ، نسبت به ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار اوست بگويد نجس است .
( سوم ) آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است ، بلكه اگر يك نفر عادل يا شخصى كه ثقه باشد اگر چه عادل نباشد وظن بر خلاف آن نباشد بگويد چيزى نجس است بايد از آن چيز اجتناب كرد .
مسأله 123 - اگر به واسطهء ندانستن مسأله ، نجاست و طهارت چيزى را نداند ، مثلا نداند خون پاك است يا نه ، بايد مسأله را بپرسد و تا زمانى كه سؤال نكرده بايد احتياط كند ، و اگر با اين كه مسأله را مى داند در چيزى شك كند كه پاك است يا نه ، مثلا شك كند كه آن چيز خون است يا نه ، يا بداند خون است و نداند خون پشه است يا خون انسان پاك است و پرسيدن لازم نيست .
مسأله 124 - چيز نجسى كه انسان شك دارد پاك شده يا نه ، نجس است ، و چيز پاك را اگر شك كند نجس شده يا نه ، پاك است ، و اگر هم بتواند نجس يا پاك بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسى كند .
مسأله 125 - اگر بداند يكى از دو ظرف يا دو لباسى كه هر دو در اختيار اوست نجس شده و نداند كدام است بايد از هر دو اجتناب كند ، ولى اگر مثلا مى داند كه لباس خودش نجس شده يا لباسى كه از اختيار او خارج است ، لازم نيست از لباس خودش اجتناب نمايد .
چيز پاك چگونه نجس مى شود مسأله 126 - اگر چيز پاك به چيز نجس برسد و هر دو يا يكى از آنها به طورى تر باشد كه ترى يكى به ديگرى برسد ، چيز پاك نيز نجس مى شود ، و اگر ترى به

212