امام زمان ( عليه السلام ) نظر به روايت فريقين از رسول خدا ( صلى الله عليه وآله و سلم ) كه كسى كه بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهليت مرده است ، ( 1 ) هر چند معرفت تفصيلى امام زمان ( عليه السلام ) ميسر نيست ، ولى به معرفت اجمالى به نحو اختصار اكتفا مى شود .
وجود امام معصوم در هر زمانى به دليل عقلى و نقلى لازم است ، كه در بحث امامت گذشت .
و اجمال بعضى از ادلهء عقليه اين است كه نبوت و رسالت به پيغمبر خاتم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ختم شد ، ولى قرآنى كه بر آن حضرت نازل شده - براى هميشه - برنامهء تعليم و تربيت انسان است ، و نيازمند به معلم و مربى مى باشد ، و قوانين آن براى تضمين حقوق انسان مدنى بالطبع است و محتاج به مفسر و مجرى است .
زيرا غرض از بعثت محقق نمى شود مگر به وجود معلمى عالم به آنچه در قرآن است ، ومتخلق به اعلى مرتبهء فضايل اخلاقى - كه مقصود از " انما بعثت لاتمم مكارم الأخلاق " ( 2 ) است - و منزه از هر خطا و هوايى ، تا غرض خداوند كه كمال علمى و عملى انسان است حاصل شود ( إليه يصعد الكلم الطيب والعمل الصلح يرفعه ) . ( 3 ) خلاصه اين كه قرآن كتابى است كه به منظور اخراج تمام افراد بشر از ظلمات فكرى و اخلاقى و عملى به عالم نور نازل شده است ( كتب أنزلنه إليك لتخرج

1 . رجوع شود به پاورقى صفحهء بعد ، شماره ء 2 و 3 . 2 . بحار الانوار ، جلد 16 ، صفحهء 210 ( اين است و جز اين نيست كه مبعوث شدم براى اين كه تمام كنم مكارم اخلاق را ) 3 . سوره ء فاطر ، آيهء 10 ( به سوى او بالا مى رود سخنان پاك ، و عمل صالح را او بالا مى برد )

149