الاحسن ) ( 1 ) و بين حق و باطل ، حق را مىپسندند ( و قل جآء الحق وزهق البطل إن البطل كان زهوقا ) ( 2 ) و بين صواب وخطا ، صواب را مى پسندد ( لا يتكلمون إلا من أذن له الرحمن وقال صوبا ) ( 3 ) كسى را به امامت امت مى پسندد كه امامت او امامت علم و عدل و سلامت و حكمت و صواب و حق و هدايت باشد ، و با آن كه انتخاب احسن محبوب خداست ( الذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه ) ( 4 ) و امر به اخذ به احسن مى كند ( وأمر قومك يأخذوا بأحسنها ) ( 5 ) و امر به قول احسن مى كند ( و قل لعبادى يقولوا التى هى أحسن ) ( 6 ) وهنگام مجادله ، امر به جدال به احسن مى كند ( وجد لهم بالتى هى أحسن ) ( 7 ) و هنگام دفع ، امر به دفع به احسن مى كند ( ادفع بالتى هى أحسن ) ( 8 ) و خود جزا به احسن مى دهد ( ولنجزينهم أجرهم بأحسن ما كانوا يعملون ) ( 9 ) واحسن الحديث را نازل مى كند ( الله نزل أحسن الحديث ) ( 10 ) آيا ممكن است براى امامت امت به جز احسن كه اكمل وافضل و اعلم واعدل وجامع صفاتى است كه در اين حديث است كسى را بپسندد ؟ !
و با آن كه امر به اتباع احسن مستلزم متبوعيت احسن است چگونه ممكن است به امامت ومتبوعيت غير احسن راضى شود ؟ !
( و من أحسن من الله حكما لقوم يوقنون ) ( 11 ) و به اين جهت فرمود : " وانتدبه لعظيم امره وانبأه فضل بيان علمه ونصبه علما لخلقه وجعله حجة على اهل عالمه و ضياء لاهل دينه والقيم على عباده رضى الله به اماما لهم " .

1 . سوره ء نحل ، آيهء 90 ( همانا خداوند أمر مى كند به عدل و احسان ) 2 . سوره ء اسراء ، آيهء 81 ( و بگو حق آمد و باطل نابود شد همانا باطل نابود شدنى بود ) 3 . سوره ء نباء ، آيهء 38 ( سخن نمى گويند مگر آن كس كه خداوند رحمان به او اذن دهد ، و صواب گفت ) 4 . سوره ء زمر ، آيهء 18 ( آنان كه مىشنوند گفتار را ، پس پيروى مى كنند نيكوتر آن را ) 5 . سوره ء اعراف ، آيهء 145 ( و امر كن قوم خودت را كه بگيرند به نيكو تر آن ) 6 . سوره ء اسراء ، آيهء 53 ( و بگو براى بندگان من كه بگويند آنچه را كه آن نيكوتر است ) 7 . سوره ء نحل ، آيهء 125 ( و مجادله كن با آنان به آنچه كه آن نيكوتر است ) 8 . سوره ء مؤمنون ، آيهء 96 ( دفع كن به آنچه كه آن نيكوتر است ) 9 . سوره ء نحل ، آيهء 97 ( و هر آينه البته جزا مى دهيم ايشان را به نيكوتر از آنچه كه بودند عمل مى كردند ) 10 . سوره ء زمر ، آيهء 23 ( خدا نازل كرد بهترين حديث را ) 11 . سوره ء مائده ، آيهء 50 ( و كيست نيكوتر از خدا در حكم براى قومى كه يقين دارند )

148