معيار قصد شوهر است ، هر چند اختيار مكان در حين عقد با زوجه باشد . س : شخصى براى خريدن وسيله قتل مؤمن محترم به سفر مىرود ، آيا سفر معصيت است و نماز تمام يا نه ؟ ج : چون خود سفر معصيت نيست و غايت از آن هم معصيت نيست ، بلكه مقدمه آن است و مقدمه حرام ، حرام نيست مگر جزء اخير علت تامه ، پس داخل در سفر معصيت نيست و نماز قصر است . س : كسى 9 ماه از سال را در شهرى معلم است و هر روز رفت و آمد مىكند و سه ماه تابستان را هم در شهر ديگرى اشتغال به تدريس دارد و هر روز رفت و آمد مىكند ، آيا در هر دو شهر كثير السفر است ؟ ج : اگر به حد مسافت باشد ، در هر دو كثير السفر است . س : اگر قصد دارد به 3 فرسخى برود و در بين راه پس از طى يك فرسخ ، در راه فرعى يك فرسخ مىرود و بر مىگردد و مسير خود را ادامه مىدهد كه مجموع مسافت 5 فرسخ مىشود آيا با اين گونه سير كردن سفر محقق مىشود ؟ ج : چون ذهاب 5 فرسخ و اياب 3 فرسخ است احتياط در جمع است اگر چه مجموع 8 فرسخ باشد ، بلكه بايد ذهاب كمتر از 4 فرسخ نباشد ، همچنين اياب كمتر از 4 فرسخ نباشد . س : در كثير السفر سفر اول را كه شروع مىكند چند روز در مقصد مىماند و سپس بر مىگردد آيا تمام مدت ، سفر اول محسوب مىشود ؟ ج : تمام مدت ، سفر اول است تا به محل اقامت برگردد . س : شخصى قصد كرده ده روز در محلى بماند و از اول قصد داشته وسط ده روز به محلى كه كمتر از مسافرت شرعى است برود و يكى دو شب در آنجا بماند و سپس برگردد به محل اقامه ، نماز و روزه او در دو محل چگونه است ؟ ج : قصد اقامه در دو محل صحيح نيست و قصد محقق نمىشود و نماز شكسته است . س : شخصى هر هفته يك بار به مسافرت مىرود ، براى ملاقات با بستگانش كه