س : وطن شوهر تهران است وطن زن قم - و هر دو پس از ازدواج در كاشان اقامت گزيده‌اند هر گاه زوجه به همراه شوهر به تهران مسافرت كند نماز او چه حكمى دارد ؟
ج : حكم آن از سابق معلوم شد كه در تهران نماز او شكسته است اگر قصد توطن نكرده .
س : شخصى مدت سه ماه مأموريت دارد بين كاشان و اصفهان مسافرت كند به اين ترتيب كه هفته‌اى 3 روز در اصفهان و بقيه را در كاشان است حكم نماز و روزه او چيست ؟
ج : چون مسأله كثير السفر حدى براى آن شرعا معين نشده بلكه مسأله‌اى است عرفى و صدق آن به مدت سه ماه مشكوك است به عمومات ( المسافر يقصر ) مراجعه مىكنيم چون مخصص آن كثير السفر است ، و در شبهه مفهوميه مخصص رجوع به عام مىكنيم پس در فرض سؤال نماز شكسته و روزه صحيح نيست .
س : كسى كه محل اقامت او قم و محل كار او تهران است و هر روز اين راه را مىرود و بر مىگردد ( يا هفته‌اى دو روز ) ، هر گاه به تهران رفت و از آنجا به دو فرسخى مادون مسافت ، حكم نماز و روزه‌اش چيست ؟
ج : اگر از قم به مقصد دون فرسخى تهران برود و در تهران كارى ندارد مثل ايام تعطيل نماز او شكسته و مسافر است و اما اگر براى كار هميشگى به تهران رفت و از آنجا به دو فرسخى ، اگر بيتوته نكند و برگردد نماز او در آنجا تمام است .
س : شوهر اهل تهران است و زوجه اهل قم ، پس از ازدواج ، زوجه به تهران مىرود ، هر گاه به قم مسافرت كند ، نماز او چه حكمى دارد ؟
ج : همان معيارى كه در ولد معيار تبعيت بود در زوجه هم معيار است ، و آن تبعيت عرفيه است ، پس زوجه هر گاه در مسكن مستقل باشد ، معيار قصد خود او است ، نسبت به وطن اصلى خود و نسبت به وطن شوهر ، هر چند در حين عقد اختيار مكان به شوهر داده شده باشد ، و هر گاه مستقل نباشد و مقهور باشد ، در مسكن

531