( 1745 ) اگر حيوانى را اجاره كند و معين نمايد كه چه مقدار بار بر آن بگذارد ، چنانچه بيشتر از آن مقدار بار كند و آن حيوان بميرد يا معيوب شود ضامن است ، و همچنين اگر مقدار بار را معين نكرده باشند و بيشتر از معمول بار كند و حيوان تلف شود ، يا معيوب گردد ضامن است ، و در هر صورت اجرت استفاده بيش از آن را نيز بايد بر حسب معمول بپردازد .
( 1746 ) اگر كسى بچه اى را ختنه كند و ضررى به آن بچه برسد يا بميرد ، چنانچه بيشتر از معمول بريده باشد ، به طورى كه بگويند تعدى كرده ضامن است ، ولى اگر بيشتر از معمول نبريده ضامن نيست ، و اين در صورتى است كه به ولى بچه گفته باشد كه در صورت حدوث ضرر ، او ضامن نيست .
( 1747 ) اگر دكتر با دست خود به مريض دارو بدهد ، يا درد و داروى مريض را به او بگويد و مريض دارو را بخورد ، چنانچه در معالجه خطا كند و به مريض ضررى برسد يا بميرد ، دكتر ضامن است .
( 1748 ) هر گاه دكتر به مريض يا ولى او بگويد ، اگر ضررى به مريض برسد من ضامن نيستم ، در صورتى كه دقت و احتياط خود را بكند و به مريض ضررى برسد يا بميرد ، دكتر ضامن نيست .
( 1749 ) مستأجر و مؤجر با رضايت يكديگر مىتوانند معامله را به هم بزنند ، و همچنين اگر در اجاره شرط كنند كه هر دو يا يكى از آنان حق به هم زدن معامله را داشته باشند ، مىتوانند مطابق قرار داد ، اجاره را به هم بزنند .
( 1750 ) اگر اجاره دهنده يا مستأجر بفهمد كه مغبون شده است ، چنانچه در موقع خواندن صيغه ملتفت نباشد كه مغبون است ، مىتواند اجاره را به هم بزند ، ولى اگر در صيغه اجاره شرط كنند كه اگر مغبون هم باشند حق به هم زدن معامله را نداشته باشند ، نمىتوانند اجاره را به هم بزنند .
( 1751 ) اگر چيزى را اجاره دهد و پيش از آن كه تحويل دهد كسى آن را غصب نمايد ، مستأجر مىتواند اجاره را به هم بزند و چيزى را كه به مؤجر داده پس بگيرد ، يا اجاره را به هم نزند و اجاره مدتى را كه در تصرف غاصب بوده به ميزان معمول از او بگيرد ، پس اگر حيوانى را يك ماهه به صد تومان اجاره نمايد و كسى آن را ده روز

346