مطالبه اجرت را ندارد .
( 1740 ) هر گاه چيزى را كه اجاره داده در اختيار مستأجر قرار دهد ، اگر چه مستأجر تحويل نگيرد ، يا تحويل بگيرد و تا آخر مدت اجاره از آن استفاده نكند ، بايد مال الاجاره آن را بدهد .
( 1741 ) اگر انسان اجير شود كه در روز معينى ، كارى را انجام دهد و در آن روز براى انجام آن كار حاضر شود ، كسى كه او را اجير كرده اگر چه براى انجام آن كار به او مراجعه نكند ، بايد اجرت او را بدهد ، مثلا اگر خياطى را در روز معينى براى دوختن لباسى اجير نمايد و خياط در آن روز آماده كار باشد ، اگر چه پارچه را به او ندهد كه بدوزد ، بايد اجرتش را بدهد ، چه خياط در آن روز بيكار باشد ، يا براى خودش يا ديگرى كار كند .
( 1742 ) اگر بعد از تمام شدن مدت اجاره ، معلوم شود كه اجاره باطل بوده ، مستأجر بايد مال الاجاره را به مقدار معمول به صاحب ملك بدهد ، مثلا اگر اتاقى را يك ساله به هزار تومان اجاره كند بعد بفهمد اجاره باطل بوده ، چنانچه اجاره آن خانه معمولا پانصد تومان است ، بايد پانصد تومان بدهد و اگر دو هزار تومان است ، بايد دو هزار تومان بپردازد ، و نيز اگر بعد از گذشتن مقدارى از مدت اجاره معلوم شود كه اجاره باطل بوده ، بايد اجاره آن مدت را به مقدار معمول به صاحب ملك بدهد ، و اين در صورتى است كه صاحب ملك عالم به بطلان اجاره نباشد ، كه در صورت علم ، استحقاق گرفتن اجرة المثل توسط مالك ، محل تأمل است ، و اگر علت بطلان اجاره ، نداشتن اجرت باشد ، بعيد نيست كه عمل مجانى و تبرعى باشد و استحقاق اجرت در آن نباشد .
( 1743 ) اگر چيزى را كه اجاره كرده از بين برود ، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده و در استفاده بردن از آن هم زياده روى ننموده ضامن نيست ، و هم چنين اگر مثلا پارچه اى را كه به خياط داده از بين برود ، در صورتى كه خياط زياده روى نكرده و در نگهدارى آن هم كوتاهى نكرده باشد ، لازم نيست عوض آن را بدهد . و ادعاى آنها در اين باره مسموع است .
( 1744 ) هر گاه صنعتگر چيزى را كه گرفته ضايع كند ، ضامن است .

345