شرط هشتم : به حد ترخص برسد ، يعنى از وطنش يا جايى كه قصد كرده ده روز در آنجا بماند ، به قدرى دور شود كه ديوار شهر را نبيند و صداى اذان آن را نشنود ولى بايد در هوا غبار يا چيز ديگرى نباشد كه از ديدن ديوار و شنيدن اذان جلوگيرى كند ، و لازم نيست به قدرى دور شود كه مناره ها و گنبدها را نبيند ، يا ديوارها هيچ پيدا نباشد ، بلكه همين قدر كه ديوارها كاملا معلوم نباشد ، كافى است .
( 1069 ) كسى كه به سفر مىرود اگر به جايى برسد كه اذان را نشنود ولى ديوار شهر را ببيند ، يا ديوارها را نبيند و صداى اذان را بشنود ، چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند ، بنابر احتياط واجب بايد هم شكسته و هم تمام بخواند .
( 1070 ) اگر كسى بدون قصد سفر تا حد ترخص رفته و از آن جا قصد سفر كرده ، همين كه از آن محل شروع به حركت كرد به طورى كه عرفا بگويند سفرش را آغاز كرده ، بايد نمازش را شكسته بخواند و در اين صورت ديگر خروج از حد ترخص آن محل اعتبارى ندارد و ابتداى مسافت شرعى را هم بايد از همان جا حساب كرد ، و همچنين اگر در جايى بود كه نه وطن او بود و نه قصد ماندن ده روز را در آن جا داشت و نه سى و يك روز به طور ترديد در آنجا مانده بود و در عين حال نمازش در آن شهر يا محل تمام بود مثل اين كه به دنبال گمشده اى ، بدون قصد سفر به آن جا رسيده بود و از آن جا قصد سفر كرد ، خروج از حد ترخص آن محل اعتبارى ندارد و همين كه مسافت شرعى را عرفا شروع كرد ، نمازش را شكسته مىخواند .
( 1071 ) اگر مسافر به اجبار يا به اختيار خود بدون اين كه از قصد سفر برگردد به كمتر از حد ترخص برگشت ، نمازش در آن جا تمام است ، ولى اگر برگشتن او به كمتر از حد ترخص نبود نماز شكسته است ، مگر آن كه از قصد سفر برگردد .
( 1072 ) مسافرى كه به وطن خود بر مىگردد ، براى اين كه نماز را تمام بخواند بنا بر احتياط بايد هم ديوار وطن را ببيند و هم اذان آن جا را بشنود ، اگر چه اظهر كفايت شنيدن اذان است . ولى مسافرى كه مى خواهد ده روز در محلى بماند ، اگر به جايى برسد كه ديوار آن محل را ببيند و صداى اذانش را بشنود ، چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند ، بنا بر احتياط واجب بايد هم شكسته و هم تمام بخواند .

211