براى زيارت با اتومبيل خود ببرد و در ضمن خودش هم زيارت كند ، بايد نماز را تمام بخواند .
( 1062 ) مسافرت هايى كه هميشه لازمه شغل انسان است ، مثل سفر براى پيدا كردن منزل قبل از حركت كاروان ، مانند همان شغل است به خلاف مسافرت هاى اتفاقى كه نماز در آن شكسته است .
( 1063 ) كسى كه در مقدارى از سال شغلش مسافرت است ، مثل راننده اى كه فقط در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را كرايه مىدهد ، در سفرى كه مشغول به كارش است اگر به او راننده گفته مىشود ، بايد نماز را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
( 1064 ) در كثير السفر لازم نيست كه انسان سفرهاى متعدد داشته باشد بلكه يك سفر طولانى كه بيشتر سال را فرا گيرد مثل سفرهاى متعدد است ، پس همين كه بگويند فلانى راننده است و يا شغلش سفر است اگر چه در يك سفر طولانى و بدون تكرار وتعدد باشد كافى است .
( 1065 ) راننده و دوره گردى كه در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مىكند ، چنانچه اتفاقا سفر هشت فرسخى برود ولى اين سفر جزء شغل او باشد ، بايد نماز را تمام بخواند .
( 1066 ) كسى كه شغلش مسافرت است ، اگر در وطن يا غير وطن خود ده روز بماند در سفر اولى كه بعد از ده روز مىرود ، مانند سفر اولى است كه اين شغل را در ابتدا شروع كرده بود و بنابر اين تا زمانى كه اين سفر ، عرفا شغل او حساب نمىشود ، بايد نماز را شكسته بخواند . بلى ماندن ده روز متصل در غير وطن ، بايد با قصد اقامه باشد ، ولى در وطن اگر چه بدون قصد هم باشد ، همين حكم را دارد .
( 1067 ) كسى كه در شهرها سياحت مىكند و براى خود وطنى اختيار نكرده ، بايد نماز را تمام بخواند .
( 1068 ) كسى كه شغلش مسافرت نيست ، اگر مثلا در شهرى يا در دهى جنسى دارد كه براى حمل آن مسافرت هاى پى در پى مىكند ، بايد نماز را شكسته بخواند .

210