ظالم باشد ، بايد نماز را تمام بخواند ، و اگر ناچار باشد يا مثلا براى نجات دادن مظلومى با او مسافرت كند ، نمازش شكسته است .
( 1057 ) اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند حرام نيست و بايد نماز را شكسته بخواند .
( 1058 ) اگر براى لهو و خوشگذرانى به شكار رود نمازش تمام است و چنانچه براى تهيه معاش به شكار رود ، نمازش شكسته است و اگر براى كسب و زياد كردن مال برود ، پس اگر از كسانى مىشود كه شغلشان در مسافرت كردن است نمازش تمام است و روزه مىگيرد . و اگر نه احتياط واجب در جمع بين شكسته و تمام است ولى روزه را افطار مىكند .
( 1059 ) كسى كه سفرش براى معصيت است اگر در بين راه توبه كرده ، در صورتى كه باقيمانده سفر به اندازه مسافت شرعى باشد نمازش شكسته است و اگر توبه نكرده و پس از ارتكاب معصيت و يا بدون آن برگشت در صورتى كه بقيه سفر به اندازه مسافت شرعى باشد بنابر اظهر نماز را شكسته مىخواند .
( 1060 ) اگر قسمتى از سفر براى كار حرام و قسمتى ديگر براى كار غير حرام باشد آن قسمت سفر كه براى غير حرام است ملاك شروع مسافت شرعى براى شكسته بودن نماز است .
شرط ششم : از صحرانشين هايى نباشد كه در بيابان ها گردش مىكنند و هر جا آب و خوراك براى خود و حيواناتشان پيدا كنند مىمانند و بعد از چندى به جاى ديگر مىروند ، و صحرا نشين ها در اين مسافرت ها بايد نماز را تمام بخوانند .
شرط هفتم : شغل او مسافرت نباشد ، بنا بر اين شتردار و راننده و چوبدار و كشتيبان و مانند اينها ، اگر چه براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت كنند ، نمازشان تمام است .
( 1061 ) كسى كه شغلش مسافرت است اگر براى كار ديگرى ، مثلا براى زيارت يا حج مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند ، ولى اگر مثلا راننده ، عده اى را

209