( 763 ) كسى كه اذان و اقامه ديگرى را مىشنود مستحب است هر قسمتى را كه مىشنود بگويد ولى از " حى على الصلاة " تا " حى على خير العمل " را به جاى هر كدام " لاحول ولاقوة الا بالله العلى العظيم " مىگويد .
( 764 ) كسى كه اذان و اقامه ديگرى را شنيده ، چه با او گفته باشد يا نه ، مىتواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد .
( 765 ) اقامه بايد بعد از اذان گفته شود و اگر قبل از اذان بگويند صحيح نيست .
( 766 ) اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد ، مثلا " حى على الفلاح " را پيش از " حى على الصلاة " بگويد ، بايد از جايى كه ترتيب به هم خورده ، دوباره بگويد .
( 767 ) بنا بر احتياط بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بين آنها به قدرى فاصله دهد كه اذانى را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود ، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد ، و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز به قدرى فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود ، مستحب است دوباره براى آن نماز ، اذان و اقامه بگويد .
( 768 ) اذان و اقامه بايد بنا بر احتياط به عربى صحيح گفته شود بلكه لزوم آن خالى از وجه نيست ، پس اگر به عربى غلط بگويد ، اگر چه معنى را تغيير ندهد ، يا به جاى حرفى حرف ديگر بگويد يا مثلا ترجمه آنها را به فارسى بگويد ، صحيح نيست .
( 769 ) اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمدا يا از روى فراموشى پيش از وقت بگويد باطل است ، مگر براى اين كه مردم مهيا براى نماز شوند و يا كارهاى خود را رها كنند ، كه بعيد نيست يك اذان قبلا گفته شود - اگر مردم را به اشتباه نيندازد - و بعد اذان ديگرى براى نماز گفته شود .
( 770 ) اگر كسى اذان و اقامه را فراموش كرد و بعد از ركوع يادش آمد براى درك آنها نمىتواند نماز را قطع كند ، ولى اگر قبل از ركوع يادش آمد ، مستحب است به قصد تحصيل ثواب اذان و اقامه نماز را قطع كند و بعد از اذان و اقامه نماز را از سر بگيرد ، و اگر فقط اذان را به تنهايى فراموش كرده ، بنا بر اظهر قطع نماز جايز نيست ، و اگر فقط اقامه را فراموش كرده ، جواز قطع نماز خالى از وجه نيست ، اگر چه

153