نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ محمد تقي بهجت جلد : 1 صفحه : 416
( 2092 ) اگر با شمشير يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح است با شرط هايى كه در مسائل گذشته گفته شد ، حيوانى را شكار كنند و در اثر آن ، حيوان دو قسمت شود ، و سر و گردن در يك قسمت بماند و وقتى انسان برسد كه حيوان جان داده باشد ، هر دو قسمت حلال است ، در صورتى كه به همين قطع كردن جان داده باشد ، و اگر حيوان زنده باشد ، آن قسمت كه سر ندارد حرام است و آن قسمت ديگر ، اگر سر آن را به دستورى كه در شرع معين شده ببرند ، حلال است . ( 2093 ) اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت كنند ، قسمتى كه سر و گردن ندارد ، حرام است ، و قسمتى كه سر و گردن دارد ، اگر زنده باشد ، و سر آن را به دستورى كه در شرع معين شده ببرند حلال است . ( 2094 ) اگر حيوانى را شكار كنند ، يا سر ببرند و بچه زنده اى از آن بيرون آيد ، چنانچه آن بچه را به دستورى كه در شرع معين شده سر ببرند ، حلال است و اگر خودش بميرد ، حرام مىباشد . ( 2095 ) اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچه مرده اى از شكمش بيرون آيد ، چنانچه خلقت آن بچه كامل باشد و مو يا پشم در بدنش روييده باشد ، پاك و حلال است . شكار با سگ شكارى ( 2096 ) اگر سگ شكارى ، حيوان وحشى حلال گوشتى را شكار كند ، پاك و حلال بودن حيوان شش شرط دارد : 1 - سگ به طورى تربيت شده باشد كه هر وقت آن را براى گرفتن شكار بفرستند برود و هر وقت از رفتن جلو گيرى كنند بايستد ، ولى اگر در وقت نزديك شدن به شكار با جلو گيرى نايستد مانع ندارد ، و تربيت شدن سگ به اين است كه غالبا موقع كشتن شكار آن را نخورد ، ولى اگر اتفاقا شكار را بخورد ، اشكال ندارد . 2 - صاحبش آن را بفرستد ، و اگر از پيش خود دنبال شكار رود و حيوانى را شكار
416
نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ محمد تقي بهجت جلد : 1 صفحه : 416