هم مثلا در نماز صبح و ظهر و عصر شك كند .
( 974 ) كثير الشك اگر در بجا آوردن چيزى شك كند ، چنانچه بجا نياوردن آن نماز را باطل مىكند ، بايد بنا بگذارد كه آن را بجا آورده ، مثلا اگر شك كند كه ركوع كرده يا نه ، بايد بنا بگذارد كه ركوع كرده است ، و نيز اگر بجا آوردن آن نماز را باطل مىكند بايد بنا بگذارد كه آن را انجام نداده ، مثلا اگر شك كند كه يك ركوع كرده يا بيشتر ، چون زياد شدن ركوع نماز را باطل مىكند ، بايد بنا بگذارد كه بيشتر از يك ركوع نكرده است .
( 975 ) كسى كه در يك چيز نماز زياد شك مىكند ، چنانچه در چيزهاى ديگر نماز شك كند بايد به دستور آن عمل نمايد ، مثلا كسى كه زياد شك مىكند سجده كرده يا نه ، اگر در بجا آوردن ركوع شك كند بايد به دستور آن عمل نمايد يعنى اگر ايستاده است ركوع را بجا آورد و اگر به سجده رفته اعتنا نكند .
( 976 ) اگر انسان شك كند كه كثير الشك شده يا نه ، بايد به دستور شك عمل نمايد . و كثير الشك تا وقتى يقين نكند كه به حال معمولى مردم برگشته بايد به شك خود اعتنا نكند .
5 - شك امام و مأموم ( 977 ) اگر امام جماعت در شماره ركعتهاى نماز شك كند ، مثلا شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت ، چنانچه مأموم يقين يا گمان داشته باشد كه چهار ركعت خوانده و به امام بفهماند كه چهار ركعت خوانده است ، امام بايد نماز را تمام كند و خواندن نماز احتياط لازم نيست . و هم چنين اگر امام يقين يا گمان داشته باشد كه چند ركعت خوانده است و مأموم در شماره ركعت هاى نماز شك كند ، بايد به شك خود اعتنا ننمايد .
( 978 ) اگر در نماز جماعت ، هم امام و هم مأموم شك كنند و شك هر كدام با ديگرى فرق دارد ، هر كدام به وظيفه خود عمل مىكند ، و حكم سهو امام يا مأموم يا هر دو نيز همين است .

192