6 - شك در نماز مستحبى ( 979 ) اگر در شماره ركعت هاى نماز مستحبى شك كند ، چنانچه طرف بيشتر شك ، نماز را باطل مىكند ، بايد بنا را بر كمتر بگذارد ، مثلا اگر در نافله صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است ، و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمىكند ، مثلا شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت ، به هر طرف شك عمل كند نمازش صحيح است .
( 980 ) اگر در يكى از كارهاى نافله شك كند ، خواه ركن باشد يا غير ركن ، بنابر اظهر مىتواند به شك خود اعتنا نكند ، ولى چنانچه محل آن نگذشته ، احتياط مستحب در اين است كه آن را بجا آورد و اگر محل آن گذشته ، به شك خود اعتنا نكند .
( 981 ) اگر در نماز نافله كارى كند كه براى آن سجده سهو واجب مىشود و يا يك سجده يا تشهد را فراموش نمايد ، لازم نيست بعد از نماز ، سجده سهو يا قضاى سجده و تشهد را بجا آورد .
( 982 ) اگر در نماز مستحبى كارى را فراموش كرد ، چنانچه محل آن باقى است بنا بر اظهر بايد آن را بجا آورد ، و در اين جهت مثل نماز واجب است .
شك هاى صحيح ( 983 ) در نه صورت ، اگر در شماره ركعت هاى نماز چهار ركعتى شك كند ، بنا بر احتياط بايد فكر نمايد ، پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد ، همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند و اگر نه به دستورهايى كه گفته مىشود عمل نمايد و آن نه صورت از اين قرار است :
1 - شك بين دو و سه بعد از سر برداشتن از سجده دوم بنا بر اظهر ، كه بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز

193