مسأله 317 - اگر مرضى دارد كه نمىتواند از خارج شدن باد جلوگيرى كند بايد بوظيفه كسانى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خود دارى كنند عمل نمايد .
مسأله 318 - كسى كه بول يا غائط پى در پى از او خارج مىشود ، بايد براى هر نماز وضو بگيرد و فورا مشغول نماز شود ولى براى بجا آوردن سجده و تشهد فراموش شده و نماز احتياط كه بايد بعد از نماز انجام داد ، در صورتى كه آنها را بعد از نماز فورا بجا بياورد ، وضو گرفتن لازم نيست .
مسأله 319 - كسى كه بول او قطره قطره مىريزد ، بايد براى نماز بوسيله كيسه اى كه در آن پنبه يا چيز ديگرى است كه از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مىكند ، خود را حفظ نمايد ، و احتياط واجب آنست كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد ، و نيز كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن غائط خود دارى كند چنانچه ممكن باشد بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاى ديگر جلوگيرى نمايد ، و احتياط واجب آنست كه كه اگر مشقت ندارد ، براى هر نماز مخرج غائط را آب بكشد .
مسأله 320 - كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خود دارى كند در صورتى كه ممكن باشد ، بايد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگيرى نمايد اگر چه خرج داشته باشد ، بلكه اگر مرض او به آسانى معالجه شود ، احتياط واجب آنست كه خود را معالجه نمايد .
مسأله 321 - كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خود دارى كند ، بعد از آن كه مرض او خوب شد ، لازم نيست نمازهائى را كه در وقت مرض مطابق وظيفه اش خوانده قضا نمايد ولى اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود ، بايد نمازى را كه در آن وقت خوانده دو باره بخواند .

61