اعمالى كه بايد براى آنها وضوء گرفت مسأله 322 - براى شش عمل وضو گرفتن واجب است : اول - براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت ، دوم - براى سجده و تشهد فراموش شده ، اگر بين آنها و نماز ، حدثى از او سر زده ، مثلا بول كرده باشد ، و احتياط واجب آنست كه براى سجده سهو هم وضو بگيرد ، سوم - براى طواف واجب خانه كعبه ، چهارم - اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد ، پنجم - اگر نذر كرده باشد كه جائى از بدن خود را به خط قرآن برساند ، ششم - براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده ، يا بيرون آوردن آن از محلى كه بودن قرآن در آنجا اهانت به قرآن باشد در صورتى كه مجبور باشد ، دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند ، ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بى احترامى به قرآن است ، بايد بدون اين كه وضو بگيرد ، قرآن را از آنجا بيرون آورد و اگر نجس شده آب بكشد . مسأله 323 - مس نمودن خط قرآن - يعنى رساندن جائى از بدن به خط قرآن براى كسى كه وضو ندارد حرام است ، و احتياط مستحب آنست كه موى خود را هم به خط قرآن نرساند ، ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد . مسأله 324 - جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد ، بايد از آنان جلوگيرى كنند . مسأله 325 - كسى كه وضو ندارد ، حرام است اسم خداوند متعال را به هر لغت نوشته شده باشد ، مس نمايد ، و احتياط واجب آنست كه اسم مبارك پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم و امام و حضرت زهراء عليهم السلام را هم مس ننمايد .