مسأله 311 - اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه ، احتياط واجب لازم آنست كه نماز را تمام كند و بعد با وضوى ديگر آن را اعاده نمايد . مسأله 312 - اگر بعد از نماز شك كند ، كه قبل از نماز وضوى او باطل شده يا بعد از نماز ، نمازى كه خوانده صحيح است . مسأله 313 - اگر انسان مرضى دارد كه بول او قطره قطره مىريزد يا نمىتواند از بيرون آمدن غائط خود دارى كند ، چنانچه يقين دارد كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مىكند ، بايد نماز را در وقتى كه مهلت پيدا مىكند بخواند و اگر مهلت او به مقدار كارهاى واجب نماز است ، بايد در وقتى كه مهلت دارد ، فقط كارهاى واجب نماز را بجا آورد و كارهاى مستحب آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترك نمايد . مسأله 314 - اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پيدا نمىكند و در بين نماز چند دفعه بول يا غائط از او خارج مىشود ، كه اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگيرد سخت نيست ، بايد ظرف آبى پهلوى خود بگذارد و هر وقت بول يا غائط از او خارج شد ، فورا وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند ، و احتياط واجب آنست كه كسى كه نمىتواند خود را از بول يا خارج شده غائط ، نگاه دارد و وضو در بين نماز موجب بهم خوردن موالات نماز شود ، همان نماز را دو باره با يك وضو بخواند و اگر در بين آن نماز وضوى او باطل شد اعتنا نكند . مسأله 315 - كسى كه بول يا غائط طورى پى در پى از او خارج مىشود كه وضو گرفتن بعد از هر دفعه براى او سخت است ، اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضو بخواند بايد براى هر نماز يك وضو بگيرد . مسأله 316 - كسى كه بول يا غائط پى در پى از او خارج مىشود اگر نتواند هيچ مقدار از نماز را با وضو بخواند ، احتياط واجب آنست كه براى هر نماز يك وضو بگيرد .