چنانچه طورى باشد كه اگر عمل را تمام نكند ، چشم معيوب مىشود ، بايد آن را تمام نمايد ، و در صورتى كه ناتمام بگذارد ، حقى به جاعل ندارد . و ضامن عيبى كه حاصل مىشود نيز مىباشد .
مسأله 2289 - اگر عامل كار را ناتمام بگذارد ، چنانچه آن كار مثل پيدا كردن اسب است كه تا تمام نشود ، براى جاعل فايده ندارد عامل نمىتواند چيزى مطالبه كند ، و همچنين است اگر جاعل مزد را براى تمام كردن عمل قرار بگذارد مثلا بگويد هر كس لباس مرا بدوزد ده تومان به او مىدهم . ولى اگر مقصودش اين باشد كه هر مقدار از عمل كه انجام گيرد براى آن مقدار مزد بدهد ، جاعل بايد مزد مقدارى را كه انجام شده به عامل بدهد ، اگر چه احتياط اين است كه به طور مصالحه يكديگر را راضى نمايند .
احكام مزارعه مسأله 2290 - مزارعه آن است كه مالك زمين يا كسى كه زمين در اختيار او است با زارع به اين قسم معامله كند كه زمين را در اختيار او بگذارد تا زراعت كند و مقدارى از حاصل آن را به مالك بدهد .
مسأله 2291 - مزارعه چند شرط دارد :
اول : آن كه صاحب زمين به زارع بگويد : زمين را به تو واگذار كردم ، و زارع هم بگويد : قبول كردم ، يا بدون اين كه حرفى بزنند مالك ، زمين را واگذار كند براى مزارعه و زارع تحويل بگيرد .
دوم : صاحب زمين و زارع هر دو مكلف و عاقل باشند و با قصد و اختيار خود مزارعه را انجام دهند ، همچنين شرط است كه صاحب زمين سفيه نباشد و حاكم شرع او را از تصرف در اموالش جلوگيرى نكرده باشد اما سفيه بودن يا

429