فرزند هر دو مىباشد ، ولى اگر زن مىدانسته كه در عده است و نيز مىدانسته كه عقد در عده حرام است و مرد نمىدانسته ، بچه شرعا ملحق به پدر است و بين او و مادر ارثى نمىباشد . و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به يكديگر حرام ابدى مىشوند .
" مسأله 2651 " جايز است انسان با زنى كه در عده خود او است ازدواج كند ، و در صورتى كه در عده طلاق رجعى باشد نياز به عقد مجدد نيست .
" مسأله 2652 " اگر زن بگويد يائسه شده ام پذيرفتن حرف او محل اشكال است ، مگر اين كه اطمينان پيدا شود . ولى اگر بگويد شوهر ندارم يا بگويد در عده نيستم حرف او قبول مىشود .
" مسأله 2653 " زنى را كه طلاق داده اند و زنى كه متعه بوده و شوهرش مدت او را بخشيده يا مدتش تمام شده ، چنانچه بعد از مدتى شوهر كند و بعد شك كند كه هنگام عقد شوهر دوم از عده شوهر اول خارج شده بوده يا نه ، در صورتى كه احتمال دهد در حال عقد متوجه بوده به شك خود اعتنا نكند .
پنجم - زن شوهردارى كه با او عقد بسته است :
" مسأله 2654 " اگر كسى با زن شوهردارى ازدواج كند - خواه بداند او شوهردار بوده يا نه - بايد از او جدا شود ، و در صورتى كه بداند زن شوهر دار بوده ، ازدواج با اين زن براى هميشه بر آن مرد حرام مىشود . همچنين است اگر نداند زن شوهر دارد ولى پس از عقد با او نزديكى كرده باشد .
" مسأله 2655 " اگر زن شوهردار زنا دهد بر شوهر خود حرام نمىشود ، ولى چنانچه توبه نكند و بر عمل خود باقى باشد بهتر است كه شوهرش او را طلاق دهد ، و در اين صورت اگر با او نزديكى كرده باشد بايد همه مهرش را بدهد ، و اگر نزديكى نكرده بايد نصف مهر را به او بپردازد .
" مسأله 2656 " اگر بعد از آن كه انسان با زنى ازدواج كرد كسى بگويد آن زن شوهردار بوده و زن منكر شود ، چنانچه شرعا ثابت نشود كه زن شوهردار بوده بايد حرف زن را قبول كرد ، ولى اگر آن فرد مورد اطمينان باشد بنابر احتياط واجب مرد با طلاق از آن زن جدا شود .
ششم - زن شوهردارى كه با او زنا كرده است :
" مسأله 2657 " اگر با زنى كه شوهر دارد يا در عده طلاق رجعى است زنا كند ،

473