مسائل اجاره " اجاره " آن است كه انسان يا وكيل او چيز منفعت دارى را كه ملك او يا ملك موكل او است به قصد انتفاع در مدت معينى و در برابر مبلغ مشخصى در اختيار ديگرى بگذارد ، به گونه اى كه عين آن چيز باقى بماند و از آن نفع ببرد ، مانند اين كه خانه خود را براى سكونت ، مغازه خود را براى كسب ، وسيله نقليه خود را براى انتقال افراد يا حمل بار ، مزرعه خود را براى استفاده از كشت آن ، شخص خود را براى بهره گيرى از تخصص و مهارت خويش و يا كتاب ، نوار يا وسيله هاى صوتى خود را براى بهره گيرى از محتواى آن در مدت معين و در برابر مبلغ معين در اختيار ديگرى قرار دهد . به اجاره دهنده " موجر " و به اجاره كننده " مستأجر " و به چيزى كه اجاره داده شده " متعلق اجاره " و به مبلغى كه در برابر اجاره پرداخت مىشود " مال الاجاره " گفته مىشود .
" مسأله 2192 " لازم نيست صيغه اجاره به عربى خوانده شود ، بلكه اگر موجر با عمل خود يا هر واژه اى مقصود خود را به مستأجر بفهماند و مستاجر قبول كند ، عقد اجاره درست است و بايد به آن عمل كنند .
" مسأله 2193 " هر يك از موجر و مستاجر بايد بالغ و عاقل و داراى اختيار باشند و حق تصرف در دارايى خود را داشته باشند ، بنابراين اجاره كردن و اجاره دادن توسط افراد نا بالغ يا ديوانه يا سفيه بدون اجازه ولى آنها - بلكه با اجازه آنها بدون در نظر گرفتن مصلحت صغير يا ديوانه و يا سفيه - و نيز اجاره كردن از كسى كه او را به اجاره دادن ملك خود مجبور كرده اند يا كسى كه حق تصرف در اموال خود را ندارد ، باطل و تصرف در آن حرام است .
" مسأله 2194 " اگر ولى يا سرپرست شخص نا بالغ به مصلحت او مالش را اجاره دهد يا خود او را اجير ديگرى قرار دهد اشكال ندارد ، و اگر مدتى از زمان بالغ شدن او را جزو مدت اجاره قرار دهد و به گونه اى باشد كه اگر مقدارى از آن زمان را جزو مدت

391