" مسأله 1249 " در قضاى نمازهاى ميت آنچه در اداى آنها ترتيب معتبر بوده - مثل ظهر و عصر يك روز - بايد به ترتيب خوانده شود ، و در غير اين صورت نيز چنانچه ميت ترتيب قضا شدن را مىدانسته بنابر احتياط بايد طورى انجام دهند كه ترتيب حاصل شود .
بنابراين اگر چند نفر را اجير كنند بايد بنابر احتياط براى هر يك وقت مرتبى را معين كنند كه با وقت ديگرى همزمان نباشد ، مثلا اگر با يكى از آنها قرار گذاشتند كه از صبح تا ظهر براى ميت نماز قضا بخواند با ديگرى قرار بگذارند كه از ظهر تا شب بخواند ، و نيز نمازى را كه در هر مرتبه شروع مىكند معين نمايند ، مثلا قرار بگذارند كه در هر دفعه نماز يك شبانه روز را تمام كنند و اگر ناقص بگذارند آن را حساب نكنند و دفعه بعد نماز يك شبانه روز را از اول شروع نمايند .
" مسأله 1250 " اگر بخواهند براى ميت نماز قضا بخوانند و بدانند كه او ترتيب قضا شدن را نمىدانسته يا ندانند كه مىدانسته يا نه ، بنابر احتياط مستحب به طورى براى او قضا كنند كه ترتيب حاصل شود ، پس اگر بخواهند چند نفر را براى بجا آوردن نماز ميت اجير كنند بنابر احتياط مستحب وقت معين كنند .
" مسأله 1251 " اگر كسى نايب شود كه مثلا در مدت يك سال نمازهاى ميت را بخواند ولى پيش از تمام شدن سال بميرد ، بايد براى نمازهايى كه مىدانند بجا نياورده ديگرى را نايب نمايند ، بلكه براى نمازهايى هم كه احتمال مىدهند بجا نياورده بنابر احتياط واجب نايب بگيرند .
" مسأله 1252 " كسى را كه براى نمازهاى ميت اجير كرده اند اگر پيش از تمام كردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد ، چنانچه شرط كرده باشند كه همه نمازها را خودش بخواند يا قرينه اى در بين باشد كه نظر داشته اند خودش بخواند ، بايد اجرت مقدارى را كه نخوانده از مال او به ولى ميت بدهند ، ولى اگر شرط نكرده باشند و قرينه اى هم در بين نباشد ، بايد ورثه اجير از مال او نايب بگيرند ، و چنانچه مالى نداشته باشد بر ورثه او چيزى واجب نيست .
" مسأله 1253 " اگر نايب پيش از تمام كردن نمازهاى ميت بميرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد ، چنانچه شرط نكرده باشند خودش بخواند ، بايد از مال او براى نمازهايى كه اجير بوده ديگرى را نايب بگيرند ، و اگر چيزى زياد آمد در صورتى كه وصيت كرده باشد و وارثان هم اجازه دهند براى تمام نمازهاى خودش نايب بگيرند ، و چنانچه وارثان اجازه ندهند يك سوم آن را به مصرف نماز خودش برسانند ، و در صورتى كه وصيت نكرده باشد يا يك سوم آن كافى نباشد ولى او - يعنى بزرگترين مرد از وارثان - آنها را بجا آورد ،

225