" مسأله 2910 " اگر كفش كسى را ببرند و كفش ديگرى به جاى آن بگذارند يكى از دو صورت را دارد :
الف - چنانچه بداند كفشى كه مانده از همان كسى است كه كفش او را برده ، در صورتى كه از پيدا شدن صاحبش مايوس و يا برايش مشقت داشته باشد مىتواند آن را براى خود بردارد ، ولى اگر بهاى آن از كفش خودش بيشتر است بايد هر گاه صاحب آن را پيدا كرد كفش را عوض كند يا تفاوت قيمت را به او بدهد و يا رضايت او را به دست آورد ، و چنانچه از پيدا شدن صاحب آن نا اميد شود بايد با اجازه حاكم شرع تفاوت قيمت را از طرف صاحبش صدقه دهد .
ب - چنانچه احتمال دهد كفشى كه مانده مال ديگرى باشد نه مال كسى كه كفش او را برده است ، احكام مال گمشده را دارد كه در مسائل گذشته بيان شد .
" مسأله 2911 " لوازم و ابزار و اشيائى را كه براى تعمير و مانند آن نزد تعميركاران و صاحبان صنايع مىبرند ، اگر صاحب آن جنس ناشناخته باشد و ديگر سراغ آن نرود و صاحب صنعت پس از جستجو و تحقيق از آمدن صاحب جنس نا اميد شود بايد آن را از طرف صاحبش صدقه دهد ، و بنابر احتياط واجب با اجازه حاكم شرع باشد .
" مسأله 2912 " اگر دزد مالى را كه به سرقت برده نزد انسان امانت بگذارد ، جايز نيست آن را به خود دزد برگرداند ، بلكه بايد آن را به صاحبش بدهد . و اگر صاحبش به هيچ وجه معلوم نيست حكم لقطه بر آن جارى مىشود .
" مسأله 2913 " اگر مالى از ديگران در بين اموال انسان باقى بماند و صاحب آن يا محل و مكان او به هيچ وجه معلوم نباشد به گونه اى كه رساندن مال به صاحبش براى او ميسر نيست و از پيدا كردن او نيز مايوس باشد ، بايد آن را از طرف صاحبش و با اجازه حاكم شرع صدقه بدهد . همچنين اگر انسان در معاملات و داد و ستدها كم و زياد كرده و در اثر مرور زمان صاحبان آنها را فراموش كرده است و شناخت آنان براى او ميسر نيست ، بايد عوض آنها را از طرف صاحبان آنها و با اجازه حاكم شرع صدقه بدهد .
و بنابر احتياط در هر دو صورت اگر مقدار آن را نمىداند به قدرى صدقه دهد كه مطمئن شود برى الذمه شده است . و به اين كار در اصطلاح " رد مظالم " گفته مىشود .
مجهول المالك " مجهول المالك " به مالى مىگويند كه صاحب آن مشخص نيست .
" مسأله 2914 " اگر حيوانى همچون گوسفند يا مرغ وارد خانه انسان شود و صاحب

523