مسائل عاريه " عاريه " آن است كه انسان مال خود را به ديگرى بدهد تا از آن استفاده كند و در مقابل چيزى هم از او نگيرد .
" مسأله 2407 " در عاريه خواندن صيغه لازم نيست ، به عنوان مثال اگر كسى لباس خود را به قصد عاريه به ديگرى دهد و او نيز با همين قصد بگيرد عاريه صحيح است .
" مسأله 2408 " عاريه دادن چيز غصبى و چيزى كه مال انسان است ولى منفعت آن را به ديگرى واگذار كرده - مثلا آن را اجاره داده - در صورتى صحيح است كه مالك آن چيز يا آن منفعت به عاريه دادن آن رضايت دهد يا از قرائن معلوم شود كه راضى است .
" مسأله 2409 " چيزى را كه منفعت آن مال انسان است - مثلا خانه اى كه آن را اجاره كرده - مىتواند به شخص مورد اطمينان عاريه دهد ، ولى اگر در اجاره شرط كرده باشند يا اطلاق اجاره منصرف به اين باشد كه تنها خودش از آن استفاده نمايد ، نمىتواند آن را به ديگرى عاريه دهد .
" مسأله 2410 " اگر ديوانه يا سفيه يا بچه و يا مفلس مال خود را عاريه دهد صحيح نيست ، اما اگر ولى بچه يا ديوانه مصلحت بداند كه مال او را عاريه دهد و بچه يا ديوانه آن مال را به دستور ولى خود به عاريه كننده برساند اشكال ندارد .
" مسأله 2411 " در عاريه طلا يا نقره اگر تلف شود - هر چند در نگهدارى آن كوتاهى نشده باشد - عاريه گيرنده ضامن است ، و در غير طلا و نقره اگر در نگهدارى آن كوتاهى نكند و در استفاده بردن از آن زياده روى نكرده باشد ضامن نيست ، مگر اين كه هنگام عاريه شرط كرده باشند كه اگر تلف شود عاريه گيرنده ضامن باشد .
" مسأله 2412 " اگر طلا و نقره را عاريه نمايد و شرط كند كه در صورت از بين رفتن ضامن نباشد بنابر اقوى ضامن نيست .
" مسأله 2413 " اگر عين عاريه شده در اثر استفاده مجازى كه به خاطر آن عاريه شده -

429