ضامن نيست .
" مسأله 2399 " اگر امانتگذار بميرد و چند وارث داشته باشد ، امانتدار بايد امانت را به همه ورثه بدهد يا به كسى بدهد كه همه آنان گرفتن امانت را به او واگذار كرده اند ، و اگر وصى هم داشته باشد بايد تا مقدار يك سوم به وصى هم مراجعه شود . پس اگر بدون اجازه ديگران همه امانت را به يكى از ورثه بدهد ضامن سهم ديگران مىباشد .
" مسأله 2400 " اگر امانتدار بميرد يا ديوانه شود وارث ميت يا ولى ديوانه بايد هر چه زودتر به امانتگذار اطلاع دهد و يا امانت را به او برساند .
" مسأله 2401 " اگر امانتدار نشانه هاى مرگ را در خود ببيند ، چنانچه ممكن است بايد امانت را به صاحب آن يا وكيل يا ولى او برساند ، و اگر ممكن نيست بايد آن را به حاكم شرع بدهد ، و چنانچه به حاكم شرع دسترسى ندارد بايد وصيت كند و شاهد بگيرد و به وصى و شاهد جنس و خصوصيات امانت و محل و صاحب آن را بگويد . هر چند در صورتى كه وارث او امين است و از امانت اطلاع دارد لازم نيست وصيت نمايد .
" مسأله 2402 " اگر امانتدار نشانه هاى مرگ را در خود ببيند و به وظيفه اى كه در مسأله پيش گفته شد عمل نكند ، چنانچه آن امانت از بين برود بنابر احتياط واجب عوض آن را ضامن است ، گرچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده و بيمارى او خوب شود .
" مسأله 2403 " مالى كه رهن يا عاريه يا اجاره و يا به مضاربه گذاشته شده است در دست طرف معامله امانت بوده و بايد در حفظ آن كوشا باشد .
" مسأله 2404 " اگر مالى را سيل يا دزد ببرد و بعد به دست كسى بيفتد يا در اثر اشتباه در نقل و انتقال و يا اشتباه در معامله و نظاير آن به دست كسى بيفتد ، آن فرد بايد به طور امانت از آن نگهدارى نمايد و آن را به دست مالك يا وكيل او برساند و يا به آنها اطلاع دهد .
همچنين است اگر كسى مال گمشده اى را پيدا كند و يا مالى كه در معرض تلف و نابودى است به دست آورد .
" مسأله 2405 " اگر كافر غير حربى مال خود را نزد مسلمان به امانت بگذارد حفظ امانت ورد آن به صاحبش هنگام مطالبه واجب است ، و در صورتى كه كافر حربى مال خود را نزد مسلمان به امانت بگذارد بنابر احتياط هنگام مطالبه آن را به صاحبش تحويل دهد .
" مسأله 2406 " اگر كسى امانتدارى خود را انكار نمايد يا آن را قبول كند ولى مدعى تلف شدن امانت يا رد آن به صاحبش شود ، چنانچه طرف بينه اى نداشته باشد ادعاى او با قسم قبول خواهد شد . همچنين است در صورتى كه دو طرف تلف شدن امانت را نزد امانتدار قبول دارند ولى امانتگذار مدعى كوتاهى و يا تعدى امانتدار در مال امانت شود .

428