مسائل رهن " رهن " آن است كه بدهكار مقدارى از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر بدهى خود را نپرداخت طلبكار طلب خود را از آن مال وصول كند .
" مسأله 2314 " در رهن صيغه خاصى شرط نيست ، و همين اندازه كه بدهكار مال خود را به قصد رهن بدهد و طلبكار هم آن را به همين قصد بپذيرد كافى و صحيح است .
" مسأله 2315 " بنابر اقوى در صحت رهن ، قبض معتبر است ، پس تا زمانى كه طلبكار يا نماينده او مال رهن را تحويل نگرفته رهن ثابت نشده است .
" مسأله 2316 " در هر يك از رهن دهنده و رهن گيرنده " بلوغ " و " عقل " و " اختيار " شرط است ، همچنين رهن دهنده بايد سفيه نباشد ، يعنى از كسانى نباشد كه مال خود را در راه هاى بيهوده مصرف مىكنند ، بلكه اگر رهن دهنده به علت ورشكستگى توسط حاكم شرع از تصرف در اموالش منع شده باشد نمىتواند مال خود را رهن بگذارد .
" مسأله 2317 " مال رهن بايد " عين " باشد نه منفعت ودين ، و نيز بايد " معين " باشد نه مبهم .
" مسأله 2318 " انسان مالى را مىتواند رهن بگذارد كه شرعا حق تصرف در آن را داشته باشد ، هر چند مالك آن نباشد . و اگر مال شخص ديگرى را رهن بگذارد در صورتى صحيح است كه صاحب مال به آن رضايت دهد .
" مسأله 2319 " چيزى را كه رهن مىگذارند بايد خريد و فروش آن صحيح باشد ، پس به عنوان مثال اگر شراب يا آلات قمار را رهن بگذارند صحيح نيست .
" مسأله 2320 " اگر رهن دهنده يا ورثه او رهن گيرنده يا ورثه او را امين ندانند ، مىتوانند مال رهن را نزد شخص ثالث و يا كسى كه حاكم شرع تعيين مىكند به امانت بگذارند .
" مسأله 2321 " منافع چيزى كه به رهن گذاشته شده در مدت رهن از آن رهن دهنده

413