فروختن چيزى خود را به مقصد برساند ، مىتواند زكات بگيرد ، هر چند در وطن خود فقير نباشد . ولى اگر بتواند در جاى ديگر با قرض كردن يا فروختن چيزى مخارج سفر خود را فراهم كند ، فقط به مقدارى كه به آنجا برسد مىتواند زكات بگيرد .
" مسأله 1860 " مسافرى كه در سفر درمانده شده و زكات گرفته ، پس از رسيدن به وطن اگر چيزى از زكات مانده و رساندن آن به صاحب مال يا وكيل او مشقت دارد ، آن را به حاكم شرع بدهد و بگويد كه زكات است .
شرايط مستحقان زكات :
" مسأله 1861 " كسى كه زكات مىگيرد بايد شيعه دوازده امامى باشد ، هر چند در مورد چهارم و هفتم ( سهم مؤلفه و سهم سبيل الله ) اين شرط نيست . و در صورتى كه زكات پس از رسيدن به دست حاكم شرع جامع الشرايط به فقير برسد ، اعتبار اين شرط محل اشكال است .
" مسأله 1862 " اگر به شيعه بودن كسى يقين پيدا كند و پس از دادن زكات به او و تلف شدن آن معلوم شود شيعه نبوده ، بايد دوباره زكات را پرداخت كند ، بلكه اگر از راه شهادت دو مرد عادل شيعه بودن يا فقر او را احراز كند و بعد خلاف آن ثابت شود ، بنابر احتياط دوباره آن را پرداخت نمايد .
" مسأله 1863 " اگر طفل يا ديوانه اى فقير باشد مىتوان به ولى او زكات داد ، به قصد اين كه ملك طفل يا ديوانه باشد و ولى هم به همين قصد بگيرد . و در صورت دسترسى نداشتن به ولى مىتواند با اجازه حاكم شرع خودش يا به وسيله يك نفر امين زكات را به مصرف آنان برساند و هنگام پرداخت نيت زكات نمايد ، و چنانچه از سهم فقرا باشد بنابر احتياط اول زكات را ملك آنان نمايد و سپس به مصرف آنان برساند .
" مسأله 1864 " به فقيرى كه از راه تكدى مخارج زندگى خود را تأمين مىكند مىتوان زكات داد ، به شرط آن كه در معصيت مصرف نكند .
" مسأله 1865 " به فقيرى كه زكات را در معصيت مصرف مىكند نمىتوان زكات داد ، و نيز بنابر احتياط واجب به كسى كه گناه كبيره را آشكارا انجام مىدهد زكات ندهند .
همچنين است حكم شرابخوار هر چند پنهانى شراب بخورد .
" مسأله 1866 " به كسى كه بدهكار است و نمى تواند بدهى خود را بدهد - اگر چه مخارج او بر انسان واجب باشد - مىتوان براى پرداخت بدهى زكات داد ، ولى اگر زن بلكه بنابر احتياط واجب هر فرد ديگرى كه مخارج او بر انسان واجب

327